У маiх далонях прачынаюцца травы.
Твае акорды нараджаюць папрокi,
А па-за думкамi йдуць прарокi.
Яны выкладаюць свой шлях каменьнямi,
Лiстамi-крокамi, вялiкiмi зоркамi,
Што мы не дасталi прывабнымi гукамi.
Калi прачнуся я,
Дык апынуся я на iньшых планетах,
Таму, што я сёньня твая.
Вер мне, ведаю ты хочаш.
Вер мне, ведаю, што цяжка.
У нашых думках не гуляюць надзеi,
Шукаем нечаканыя павароты, сьцюжы,
Завеi, прыпынкi-падзеi,
Прыдуманыя аднойчы да нас навароты,
Што лiстамi-крокамi,
Вялiкiмi зоркамi мы не дасталi прывабнымi гукамi.
Калi прачнуся я,
Дык апынуся я на iньшых планетах,
Таму, што я сёньня твая.
Твае акорды нараджаюць папрокi,
А па-за думкамi йдуць прарокi.
Яны выкладаюць свой шлях каменьнямi,
Лiстамi-крокамi, вялiкiмi зоркамi,
Што мы не дасталi прывабнымi гукамi.
Калi прачнуся я,
Дык апынуся я на iньшых планетах,
Таму, што я сёньня твая.
Вер мне, ведаю ты хочаш.
Вер мне, ведаю, што цяжка.
У нашых думках не гуляюць надзеi,
Шукаем нечаканыя павароты, сьцюжы,
Завеi, прыпынкi-падзеi,
Прыдуманыя аднойчы да нас навароты,
Што лiстамi-крокамi,
Вялiкiмi зоркамi мы не дасталi прывабнымi гукамi.
Калi прачнуся я,
Дык апынуся я на iньшых планетах,
Таму, што я сёньня твая.