Dan nu liv.. ja, live... een lied over schaatsen.
Op een ijsbaan schaatst men altijd linksom,
niemand weet waarom, dat is zo in de loop der jaren gegroeid,
maar op een ijsbaan schaatst men altijd linksom.
Nu is er alleen in het dorpje waar mijn vrouw vandaan komt,
een ijsbaan waar men net de andere kant op schaatst.
Zo heb ik mijn vrouw ook ontmoet.
Nu is er in Friesland een tocht waar men,
noch links, noch rechtsom schaatst,
maar 200 kilometer rechtuit,
dat noemt men de elfstedentocht,
ik heb daar een lied over,
en dat is natuurlijk in het genre een open deur,
dat het succes van een lied afhankelijk is van de gradatie ellende.
Zit er te weinig ellende in een lied,
dan slaat het niet aan.
Zit er daarentegen weer te veel ellende is,
dan zegt men, ja dat vind ik zo'n eigenaardig liedje dat ehh.. och mij zegt dat niets.
Nou dat wil ik hier vanavond uitproberen,
in het eerste couplet van de elfstedentocht gebeurt niets ellendigs.
U zult zien, er valt niets amusants te beleven.
Vervolgens voer ik per couplet de ellende iets op,
net zolang tot ik aan de hand van uw reactie de juiste gradatie heb bepaald.
Om volgend jaar in Finland van een succesvol songfestival-liedje te kunnen spreken.
U zult nu zeggen van, goh maar wij zijn toch helemaal geen songfestival-publiek
neuhh...
maar het verschil tussen een songfestival-publiek en een schouwburg-publiek is ook nog niet zo groot.
Het belangrijkste verschil is dat het schouwburg-publiek zichzelf had overschat.
Eerste couplet van de Elfstedentocht,
u zult zien, er valt niets te lachen.
Steeds weer als er vorst is
Denkt de Fries: vorst
En controleert het water
Op de dikte van de korst
Koorts in elf steden
Kan de tocht gereden?
Het antwoord komt vanzelf
Van de raad van elf
De Elfstedentocht, zo verknocht aan Beerenburg, Beerenburg
Zie, dit is echt zo'n couplet waarvan je denkt,
ja, wat moet ik ermee?
Daarvoor blijf ik niet uit huis.
Voer ik dan vervolgens de ellende iets op,
niet te veel, half toontje.
En waarschijnlijk ook nog niet zodanig dat u zegt:
goh, wat heb ik een amusante avond
Opa Nauta heeft
De tocht ooit eens gemaakt
In alleen een onderbroek
En verder poedelnaakt
Ben speciaal vertrokken, kleumde hij
Want ik ben al oud
In een lange onderbroek en
Nog heb ik het koud
De Elfstedentocht, in de bocht met Beerenburg, Beerenburg
Ook niet echt dat je zegt geweldig hea..
Tjibbe, Sjoerd en Wibbe
Die zouden het wel rooien
Tjibbe, Sjoerd en Wibbe
Die zaten mooi te klooien
Zijn in een wak gereden
Volledig overleden
Zo heb je 't over Friezen
Zo heb je 't over dooien
Ziet u nou wel,
dat verschil tussen het ene publiek en het andere publiek is echt niet zo groot.
en nu vermoed ik dus dat dit de juiste gradatie is om volgend jaar in Finland van een succesvol songfestival-liedje te kunnen spreken.
Maar je weet natuurlijk maar nooit, misschien schuilt er wel een enorme klapper in dit werkje
dus laten we voor alle zekerheid de ellende nog eenmaal iets opvoeren,
niet te veel, half toontje
op gevaar dat u zegt: ja, jammer dat hij dat doet,
had voor mij niet gehoeven.
maarja, dan weet u dat, houdt u daar rekening mee.
voeren wij dus voor de laatste maal de ellende nog.. iets op.
Oeh, hij heeft er zin in.
Over dooi gesproken:
In Wereldoorlog II
Werd hij vaak verreden
Het weer zat vrees'lijk mee
Een koude oorlog, dat is waar
Drie schaatsers vroren dood
Was toen niet zo'n bezwaar
Het ging van de grote hoop
De Elfstedentocht, o wat bocht is Beerenburg
Ja.
Dit is dan toch kennelijk al gauw zo'n couplet waarvan je zegt:
had voor mij niet gehoeven.
Zo'n couplet waarvan je al gauw zegt:
goh, dat heeft zo'n jongen toch niet nodig.
Weet u dat, houdt u daar rekening mee.
Schrijven en schrappen, en zo schrijven wij dus, onze liedjes.
Op een ijsbaan schaatst men altijd linksom,
niemand weet waarom, dat is zo in de loop der jaren gegroeid,
maar op een ijsbaan schaatst men altijd linksom.
Nu is er alleen in het dorpje waar mijn vrouw vandaan komt,
een ijsbaan waar men net de andere kant op schaatst.
Zo heb ik mijn vrouw ook ontmoet.
Nu is er in Friesland een tocht waar men,
noch links, noch rechtsom schaatst,
maar 200 kilometer rechtuit,
dat noemt men de elfstedentocht,
ik heb daar een lied over,
en dat is natuurlijk in het genre een open deur,
dat het succes van een lied afhankelijk is van de gradatie ellende.
Zit er te weinig ellende in een lied,
dan slaat het niet aan.
Zit er daarentegen weer te veel ellende is,
dan zegt men, ja dat vind ik zo'n eigenaardig liedje dat ehh.. och mij zegt dat niets.
Nou dat wil ik hier vanavond uitproberen,
in het eerste couplet van de elfstedentocht gebeurt niets ellendigs.
U zult zien, er valt niets amusants te beleven.
Vervolgens voer ik per couplet de ellende iets op,
net zolang tot ik aan de hand van uw reactie de juiste gradatie heb bepaald.
Om volgend jaar in Finland van een succesvol songfestival-liedje te kunnen spreken.
U zult nu zeggen van, goh maar wij zijn toch helemaal geen songfestival-publiek
neuhh...
maar het verschil tussen een songfestival-publiek en een schouwburg-publiek is ook nog niet zo groot.
Het belangrijkste verschil is dat het schouwburg-publiek zichzelf had overschat.
Eerste couplet van de Elfstedentocht,
u zult zien, er valt niets te lachen.
Steeds weer als er vorst is
Denkt de Fries: vorst
En controleert het water
Op de dikte van de korst
Koorts in elf steden
Kan de tocht gereden?
Het antwoord komt vanzelf
Van de raad van elf
De Elfstedentocht, zo verknocht aan Beerenburg, Beerenburg
Zie, dit is echt zo'n couplet waarvan je denkt,
ja, wat moet ik ermee?
Daarvoor blijf ik niet uit huis.
Voer ik dan vervolgens de ellende iets op,
niet te veel, half toontje.
En waarschijnlijk ook nog niet zodanig dat u zegt:
goh, wat heb ik een amusante avond
Opa Nauta heeft
De tocht ooit eens gemaakt
In alleen een onderbroek
En verder poedelnaakt
Ben speciaal vertrokken, kleumde hij
Want ik ben al oud
In een lange onderbroek en
Nog heb ik het koud
De Elfstedentocht, in de bocht met Beerenburg, Beerenburg
Ook niet echt dat je zegt geweldig hea..
Tjibbe, Sjoerd en Wibbe
Die zouden het wel rooien
Tjibbe, Sjoerd en Wibbe
Die zaten mooi te klooien
Zijn in een wak gereden
Volledig overleden
Zo heb je 't over Friezen
Zo heb je 't over dooien
Ziet u nou wel,
dat verschil tussen het ene publiek en het andere publiek is echt niet zo groot.
en nu vermoed ik dus dat dit de juiste gradatie is om volgend jaar in Finland van een succesvol songfestival-liedje te kunnen spreken.
Maar je weet natuurlijk maar nooit, misschien schuilt er wel een enorme klapper in dit werkje
dus laten we voor alle zekerheid de ellende nog eenmaal iets opvoeren,
niet te veel, half toontje
op gevaar dat u zegt: ja, jammer dat hij dat doet,
had voor mij niet gehoeven.
maarja, dan weet u dat, houdt u daar rekening mee.
voeren wij dus voor de laatste maal de ellende nog.. iets op.
Oeh, hij heeft er zin in.
Over dooi gesproken:
In Wereldoorlog II
Werd hij vaak verreden
Het weer zat vrees'lijk mee
Een koude oorlog, dat is waar
Drie schaatsers vroren dood
Was toen niet zo'n bezwaar
Het ging van de grote hoop
De Elfstedentocht, o wat bocht is Beerenburg
Ja.
Dit is dan toch kennelijk al gauw zo'n couplet waarvan je zegt:
had voor mij niet gehoeven.
Zo'n couplet waarvan je al gauw zegt:
goh, dat heeft zo'n jongen toch niet nodig.
Weet u dat, houdt u daar rekening mee.
Schrijven en schrappen, en zo schrijven wij dus, onze liedjes.