Ze waren zo gelukkig, zo innig en spontaan,
ze stoeide en ze lachten, om hun zorgeloos bestaan.
Hun spel moest eeuwig duren, hoe speelden zij het klaar,
om zich aan elkaar te binden, dus voor altijd bij elkaar
Het werd een bruiloft zonder gasten,
het werd een sprookje zonder slot,
de natuur was hun getuige hun leven kon niet meer kapot.
Hun bliken smolten samen twee peuters hielden van elkaar
als een blauwdruk van het leven voor altijd samen als een paar.
Ooit waren wij gelukkig, heel innig en spontaan,
we stoeide en we lachten, om ons zorgeloos bestaan.
maar ons spel zou korter duren, wij speelde het niet klaar,
als het spel van die twee peuters,
werden wij vreemde van elkaar.
Het werd een bruiloft zonder gasten,
het werd een sprookje zonder slot,
de natuur was hun getuige hun leven kon niet meer kapot.
Hun bliken smolten samen twee peuters hielden van elkaar
als een blauwdruk van het leven voor altijd samen als een paar.
ze stoeide en ze lachten, om hun zorgeloos bestaan.
Hun spel moest eeuwig duren, hoe speelden zij het klaar,
om zich aan elkaar te binden, dus voor altijd bij elkaar
Het werd een bruiloft zonder gasten,
het werd een sprookje zonder slot,
de natuur was hun getuige hun leven kon niet meer kapot.
Hun bliken smolten samen twee peuters hielden van elkaar
als een blauwdruk van het leven voor altijd samen als een paar.
Ooit waren wij gelukkig, heel innig en spontaan,
we stoeide en we lachten, om ons zorgeloos bestaan.
maar ons spel zou korter duren, wij speelde het niet klaar,
als het spel van die twee peuters,
werden wij vreemde van elkaar.
Het werd een bruiloft zonder gasten,
het werd een sprookje zonder slot,
de natuur was hun getuige hun leven kon niet meer kapot.
Hun bliken smolten samen twee peuters hielden van elkaar
als een blauwdruk van het leven voor altijd samen als een paar.