Ik heb toen wel een gedicht voor hem geschreven. En ik heb geprobeerd om een zo eerlijk mogelijk gedicht te maken, een gedicht dat dieper gaat dan de lach, en misschien wel dieper dan de traan.
Langs de schaduw van jouw wanhoop
Overwoekerd het besluit
Door de storm, nog niet bedwongen
Slechts de tranen op de ruit
Geeft de leugen je geen vleugels
Raakt de waarheid in de war
Dan zijn de keizers slechts nog helpers
En huilt de oude nar
Maar he, vond je het een mooi gedicht? Hallo?!, Vond je het een mooi gedicht? Vond je het mooi? Vond je het mooi? Ha! Fijn! Want het is een kwetsbaar moment. Ja, dan moet je realiseren, de twijfel, die bij mij zit, iedere avond weer, want dan moet ik dat gaan doen. En dan iedere keer twijfel ik; "Komt het over? Slaat het aan? Heeft het zin om dit te doen? Maak ik contact? Maak ik geen contact?" En dan doe ik het gedicht, en ben ik nog gespannen. Eerste regel, en het wordt muisstil, met tot de laatste regel, black-out. BANG!!! Applaus, en dan ben ik zo blij. Dan ben ik ZO blij!!! Is er iemand in de zaal, die enig idee heeft, waar het over ging??? Ik ook niet!!! Nee, ik zal je zeggen wat ik gedaan heb: Ik heb dus PUUR voor de gein een aantal psedo-poëtische zinnetjes een beetje achter elkaar gezet, de lelijkste zinnetjes die ik kon verzinnen, echt waar, voor de grap, en het slaat echt HELEMAAL nergens op!!! Maar dan toch heel frappant, dat toch die hele zaal hier, MUISSTIL WORDT, en die bagger beloont, met applaus!!! Dat is dan mijn publiek he. "Langs de schaduw van jouw wanhoop" Ahahahahahah!! "Langs de schaduw van jou wanhoop." En dan jullie: "uhmmmmmm." Er ging zelfs niemand grinniken toen ik zei: "Ik heb een gedicht gemaakt, dat dieper gaat dan laag, misschien wel dieper dan de traan." Phoeh. Sjonge jonge, zeg! Kijk het is voor mij ook niet leuk, ja voor jullie is het echt superkut, maar voor mij is het ook niet leuk, dus. Maar ik krijg dus applaus, voor die troep!! En dan denk ik; "okee, en die andere applausjes? Heeft dat dan nog IETS te betekenen?" Sjongejongejonge, zeg. Ja, ik vind het heel lullig om te zeggen, maar ik heb vanaf nu dus geen respect meer voor jullie. Het is uit! Jaha! Maarja, ik moet nog wel verder met jullie. Ohphhh. Ja, want het is nog lang niet afgelopen he. Godverdomme, dan moet ik dus door!!! Met jullie!!! Prfffffffff, nou. Lol in je vak is totaal anders dan dit, hoor, wat ik nu door sta te maken. Dus als het vanaf nu een beetje, eeh ja, ongeinteresseerd, volslagen lamlendig uitzie vanaf nu, ja, ja, ja dat kan kloppen, ja. "Langs de schaduw van jou wanhoop."
Langs de schaduw van jouw wanhoop
Overwoekerd het besluit
Door de storm, nog niet bedwongen
Slechts de tranen op de ruit
Geeft de leugen je geen vleugels
Raakt de waarheid in de war
Dan zijn de keizers slechts nog helpers
En huilt de oude nar
Maar he, vond je het een mooi gedicht? Hallo?!, Vond je het een mooi gedicht? Vond je het mooi? Vond je het mooi? Ha! Fijn! Want het is een kwetsbaar moment. Ja, dan moet je realiseren, de twijfel, die bij mij zit, iedere avond weer, want dan moet ik dat gaan doen. En dan iedere keer twijfel ik; "Komt het over? Slaat het aan? Heeft het zin om dit te doen? Maak ik contact? Maak ik geen contact?" En dan doe ik het gedicht, en ben ik nog gespannen. Eerste regel, en het wordt muisstil, met tot de laatste regel, black-out. BANG!!! Applaus, en dan ben ik zo blij. Dan ben ik ZO blij!!! Is er iemand in de zaal, die enig idee heeft, waar het over ging??? Ik ook niet!!! Nee, ik zal je zeggen wat ik gedaan heb: Ik heb dus PUUR voor de gein een aantal psedo-poëtische zinnetjes een beetje achter elkaar gezet, de lelijkste zinnetjes die ik kon verzinnen, echt waar, voor de grap, en het slaat echt HELEMAAL nergens op!!! Maar dan toch heel frappant, dat toch die hele zaal hier, MUISSTIL WORDT, en die bagger beloont, met applaus!!! Dat is dan mijn publiek he. "Langs de schaduw van jouw wanhoop" Ahahahahahah!! "Langs de schaduw van jou wanhoop." En dan jullie: "uhmmmmmm." Er ging zelfs niemand grinniken toen ik zei: "Ik heb een gedicht gemaakt, dat dieper gaat dan laag, misschien wel dieper dan de traan." Phoeh. Sjonge jonge, zeg! Kijk het is voor mij ook niet leuk, ja voor jullie is het echt superkut, maar voor mij is het ook niet leuk, dus. Maar ik krijg dus applaus, voor die troep!! En dan denk ik; "okee, en die andere applausjes? Heeft dat dan nog IETS te betekenen?" Sjongejongejonge, zeg. Ja, ik vind het heel lullig om te zeggen, maar ik heb vanaf nu dus geen respect meer voor jullie. Het is uit! Jaha! Maarja, ik moet nog wel verder met jullie. Ohphhh. Ja, want het is nog lang niet afgelopen he. Godverdomme, dan moet ik dus door!!! Met jullie!!! Prfffffffff, nou. Lol in je vak is totaal anders dan dit, hoor, wat ik nu door sta te maken. Dus als het vanaf nu een beetje, eeh ja, ongeinteresseerd, volslagen lamlendig uitzie vanaf nu, ja, ja, ja dat kan kloppen, ja. "Langs de schaduw van jou wanhoop."