Gökay
Fark edince bak elimde sağ elimde mabedim,
Kan gelince kahpeninde sahtesinde yâd edin,
Yâd edin hasat edin mekanını pat edince,
Ben gelince vah vah öldü gitti aferin.
Tek fark bu bir ryhme homie wall,
Tepemde üç satır gül tadında gülü say,
Bu bir fail, depremde kefende tepemde üç ay,
Sevsende sevmesende her sokakta Türk var.
Elimde gül vardı yoktu laftan anlayan,
Şimdi ise silahlarla her sokakta taşlayan,
Bu başlayan savaştı evet, sen içimde şarlatan,
Gör git abi aç gözünü bak dibimde kaltak lan.
Kan akar bana bakar, ahmaklan aptal.
Can yakar ama bana yanaşamaz çakal.
Utanmaz şarlatan kubura hap atan,
k**arda zar atan, ben kafa kopartan.
(Sana günahları kim öğretti ha? -Ben sokakta öğrendim)
Azade
Geleni gideni kafana takmamak gerekli bazen,
Sevenin emeli kafese koymakta birini zaten,
Matemin karanlık surlarında yüzüyorum,
Yok bir çarem ölüye ölü demekse çok şey aldı benden.
Cesede geldi kılıcım her yerde sis varken,
Ecele gitti gözlerim sen kör olmuşken,
O anda sezdim acıyı ve son kez kalktım ayağa,
Parçalandı miğferim ölmeyi bekledim.(hayır!)
Ve yine gelmedi
Azrail beni terk etti.
Fark etti, sabretti,
Beni o günaha sevk etti.
Reddetti, fethetti, toprakları şehvetli,
Ordusuyla kahretti, hasımlarsa pes etti.
Tek derdi emretti, can aldı can verdi,
O kadınsa terk etti, günahlarını pert etti.
Kasvetli, rahmetli, namertti kendisi,
Günah neydi bana annem öğretti.
(Maalesef anlaşılan ikimizde günahları yaşayarak öğrendik, Hı hı evet. O zaman bana bir neden söyle, sadece bir neden? Yok, olamaz da.)
Fark edince bak elimde sağ elimde mabedim,
Kan gelince kahpeninde sahtesinde yâd edin,
Yâd edin hasat edin mekanını pat edince,
Ben gelince vah vah öldü gitti aferin.
Tek fark bu bir ryhme homie wall,
Tepemde üç satır gül tadında gülü say,
Bu bir fail, depremde kefende tepemde üç ay,
Sevsende sevmesende her sokakta Türk var.
Elimde gül vardı yoktu laftan anlayan,
Şimdi ise silahlarla her sokakta taşlayan,
Bu başlayan savaştı evet, sen içimde şarlatan,
Gör git abi aç gözünü bak dibimde kaltak lan.
Kan akar bana bakar, ahmaklan aptal.
Can yakar ama bana yanaşamaz çakal.
Utanmaz şarlatan kubura hap atan,
k**arda zar atan, ben kafa kopartan.
(Sana günahları kim öğretti ha? -Ben sokakta öğrendim)
Azade
Geleni gideni kafana takmamak gerekli bazen,
Sevenin emeli kafese koymakta birini zaten,
Matemin karanlık surlarında yüzüyorum,
Yok bir çarem ölüye ölü demekse çok şey aldı benden.
Cesede geldi kılıcım her yerde sis varken,
Ecele gitti gözlerim sen kör olmuşken,
O anda sezdim acıyı ve son kez kalktım ayağa,
Parçalandı miğferim ölmeyi bekledim.(hayır!)
Ve yine gelmedi
Azrail beni terk etti.
Fark etti, sabretti,
Beni o günaha sevk etti.
Reddetti, fethetti, toprakları şehvetli,
Ordusuyla kahretti, hasımlarsa pes etti.
Tek derdi emretti, can aldı can verdi,
O kadınsa terk etti, günahlarını pert etti.
Kasvetli, rahmetli, namertti kendisi,
Günah neydi bana annem öğretti.
(Maalesef anlaşılan ikimizde günahları yaşayarak öğrendik, Hı hı evet. O zaman bana bir neden söyle, sadece bir neden? Yok, olamaz da.)