Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn
Voor die lieve oude mensen met hun diep doorploegd gelaat
Heeft mijn hart een gastvrij deurtje dat altijd wijd openstaat
Omdat hen 't harde leven zowel leed als vreugde bracht
Hebben zijn nu grijze haren en een blik zo wijs en zacht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn
Voor die lieve oude mensen met hun diep doorploegd gelaat
Heeft mijn hart een gastvrij deurtje dat altijd wijd openstaat
Omdat hen 't harde leven zowel leed als vreugde bracht
Hebben zijn nu grijze haren en een blik zo wijs en zacht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Zij bekronen je lieve gezicht
Zij verzachten de sporen der jaren
Na een leven van werken en plicht
Ik heb eerbied voor jouw grijze haren
Voor je rimpels van zorgen en pijn
Ik wil trachten voor hen die ze dragen
Altijd een bron van vreugde te zijn