Chłodu, strachu, trwogi
zasiała i dzieli,
hojna królowa
nakarmi ubogich
i nim ostatni skona,
zasieje od nowa.
I wirują wokół jej korony
psy,
gwiazdy i księżyce,
my
i inne światy.
Każdy w swoją stronę.
zasiała i dzieli,
hojna królowa
nakarmi ubogich
i nim ostatni skona,
zasieje od nowa.
I wirują wokół jej korony
psy,
gwiazdy i księżyce,
my
i inne światy.
Każdy w swoją stronę.