QUE NON CAIBA MAIS NADA
(Adaptación dun poema de Yolanda Castaño)
FALTAMOS A CLASE. CÓMO ME BUCEAS.
FAIME O QUE SABES QUE ME GUSTA QUE ME f**AS.
COCIÑÁNDOME A TÚA HIPÉRBOLE A FOGO MUI LENTO.
FÁLASME DE COUSAS DE MAIORES.
TIVEN QUE ENGULIRTE NA MIÑA CABEZA.
UN ASUNTO DE SINTONÍAS,
E NON SEI COMO É QUE O FAS TAN BEN.
CANDO AS NOSAS EMOCIÓNS XA NOS DOEN DE TANTO USALAS,
DE ALRITADAS I ENROXECIDAS,
QUE TANTO PAGARON A PENA.
CÓMEO TODO, MEU BEN, COMO CANDO ERAS PEQUEÑA,
E APERTÁMONOS MOITO PARA QUE NON CAIBA MÁIS NADA.
XA NOS SAEN TODOS OS CADROS MÁIS BONITOS.
SE CHE DÁ POR ARRODEARME DE VELAS ECLESIÁSTICAS.
POR ISO PIDO A INSOLENCIA DE QUE TI ME NECESITES.
(Adaptación dun poema de Yolanda Castaño)
FALTAMOS A CLASE. CÓMO ME BUCEAS.
FAIME O QUE SABES QUE ME GUSTA QUE ME f**AS.
COCIÑÁNDOME A TÚA HIPÉRBOLE A FOGO MUI LENTO.
FÁLASME DE COUSAS DE MAIORES.
TIVEN QUE ENGULIRTE NA MIÑA CABEZA.
UN ASUNTO DE SINTONÍAS,
E NON SEI COMO É QUE O FAS TAN BEN.
CANDO AS NOSAS EMOCIÓNS XA NOS DOEN DE TANTO USALAS,
DE ALRITADAS I ENROXECIDAS,
QUE TANTO PAGARON A PENA.
CÓMEO TODO, MEU BEN, COMO CANDO ERAS PEQUEÑA,
E APERTÁMONOS MOITO PARA QUE NON CAIBA MÁIS NADA.
XA NOS SAEN TODOS OS CADROS MÁIS BONITOS.
SE CHE DÁ POR ARRODEARME DE VELAS ECLESIÁSTICAS.
POR ISO PIDO A INSOLENCIA DE QUE TI ME NECESITES.