¡Merda! Cantas cousas fixen mal... Tantas, si, sobre todo a ti ao final... Hoxe estamos a venres, mañá saes... teño que pensar nalgo rápido para que non te enrolles co primeiro que pase... (se vou correndo a onde ti esteas [aínda que caiga e torza un pé / así me caiga e parta un pé] has de abrazarme e comprender...). Ola... ¿Pra que volves por aquí? ¿Seica segues a pensar en min? Eu xa che dixen que non, e, se doe, non é problema meu. Fixeches todo do revés: primeiro ti e logo eu. E así unha cánsase, ¿ou que cres?