Stojąc
Na szklanej równinie
I patrząc
Na świat super świat
Nuklearnej ery
Wtedy wiem, już wiem, że
Ref.:
Dla mnie tutaj nie ma nic /
Dla mnie tutaj nie ma już nic!!! / x2
Kiedy słyszę, co mówią politycy
Kiedy patrzę w telewizor
Kiedy słucham radia
Wtedy wiem, już wiem, że
Ref.:
Dla mnie tutaj nie ma nic /
Dla mnie tutaj nie ma już nic!!! / x2
Nie jest łatwo pisać wesołe piosenki
Nie wynikłe ze sztucznego uniesienia
To co mnie otacza nie napawa mnie otuchą
A raczej uczuciem przygnębienia
WĄęc wyję, bo czas stracony już nie wróci
A czynów dokonanych już nikt nie zmieni
Wszędzie brak miłości i uczucie samotności
I każdy z nas walczy o władzę
Wszyscy to widzimy i wszyscy to czujemy
Ale nikt nie chce się do tego przyznać
Że dużą szansę ostatnią straciliśmy
I budzimy się teraz z ręką w nocniku
Na szklanej równinie
I patrząc
Na świat super świat
Nuklearnej ery
Wtedy wiem, już wiem, że
Ref.:
Dla mnie tutaj nie ma nic /
Dla mnie tutaj nie ma już nic!!! / x2
Kiedy słyszę, co mówią politycy
Kiedy patrzę w telewizor
Kiedy słucham radia
Wtedy wiem, już wiem, że
Ref.:
Dla mnie tutaj nie ma nic /
Dla mnie tutaj nie ma już nic!!! / x2
Nie jest łatwo pisać wesołe piosenki
Nie wynikłe ze sztucznego uniesienia
To co mnie otacza nie napawa mnie otuchą
A raczej uczuciem przygnębienia
WĄęc wyję, bo czas stracony już nie wróci
A czynów dokonanych już nikt nie zmieni
Wszędzie brak miłości i uczucie samotności
I każdy z nas walczy o władzę
Wszyscy to widzimy i wszyscy to czujemy
Ale nikt nie chce się do tego przyznać
Że dużą szansę ostatnią straciliśmy
I budzimy się teraz z ręką w nocniku