M'n Pensioen, M'n Pensioen Lyrics

veur z'n vijf en zestig jaar, weurd ginnen iênen Belg gewaar
dat 'm stillekesaan verslèt, en gelijk is veur de wet
wârke is dan 'n karwei, meer ne vorm van slavernij
en hij telt de jaren af, dan got'm profetere ...
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
ge zult mij wa zien doeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
dan begin e kik eerst mor te leve
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
'k krijg veurniet al m'n poeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
'k wenste da kik zo vâr al stoeng

as g'er vijf en zestig zij', dan moet uit de maatschappij
en ge krijgd' as ouwe knol, 'n horloge of 'n madol
niemand vraagd'of ge wilt gaan, 't is veurbij . . g' et afgedaan
en ge mokt oew'eige wijs, naa gonnek is profetere
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
'k moet er iets on gon doeng
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
't schijnt da'k naa d'r moet lere mè leve
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
'k krijg veurniet al die poen
me pensioeng, me pensioeng, me pensioeng
'k wou da'k toch nog zo vâr ni stoeng
eens de vijf en zestig deur, zegde: "leve da's 'ne sleur. .
mè 't genot da'k nimiêr ken, da'k nen ouwen Belg zèn
wa da'k doeng of waar da'k blijf, 't hee ni veul nimiêr om 't lijf
want ik kan d'r al bij al, nimiêr van profetere. .

da pensioeng, da pensioeng, da pensioeng
'k hemme 't zo weinig van doeng
da pensioeng, da pensioeng, da pensioeng
just genoeg om nog wa 't overleve
al die poeng, al die poeng, al die poeng
mokt mij nooit. . ni t'rug joeng
één miljoen, twee miljoen, tien miljoen
gaf e kik, a'k mor zo vâr ni stoeng