Shameh Mahtab Lyrics

تو اون شام مهتاب کنارم نشستی، عجب شاخه گل وار به پایم شکستی
قلم زد نگاهت به نقش آفرینی
که صورت گری را نبود این چنینی
پریزاد عشق و مه آسا کشیدی
خدا را به شور تماشا کشیدی
تو دونسته بودی چه خوش باورم من ، شکفتی و گفتی‌ از عشق پر پرم من
تا گفتم کی‌ هستی‌؟ تو گفتی‌ یه بیتاب
تا گفتم دلت کو؟ تو گفتی‌ که دریا

قسم خوردی بر ماه که عاشق ترینی ، تو یک جمع عاشق ، تو صادق ترینی
همون لحظه ابری رخ ماه آشفت، به خود گفتم ‌ای وای ...
مبادا دروغ گفت...!!!
گذشت روزگاری از اون لحظهٔ ناب، که معراج دل بود به درگاه مهتاب
درون درگه عشق چه محتاج نشستم، تو هر شام مهتاب به یادت شکستم
تو از این شکستن خبرداری یا نه؟
هنوز شور عشق ‌و به سر داری یا نه؟

تو دونسته بودی چه خوش باورم من ، شکفتی و گفتی‌ از عشق پر پرم من
تا گفتم کی‌ هستی‌؟ تو گفتی‌ یه بیتاب
تا گفتم دلت کو؟ تو گفتی‌ که دریا
قسم خوردی بر ماه که عاشق ترینی ، تو یک جمع عاشق ، تو صادق ترینی
همون لحظه ابری رخ ماه آشفت به خود گفتم ‌ای وای ...
مبادا دروغ گفت...!!!

هنوزم تو شبهات اگه ماه داری من اون ماه دادم به تو یادگاری
هنوزم تو شبهات اگه ماه داری
من اون ماه دادم به تو یادگاری
من اون ماه دادم به تو یادگاری
من اون ماه دادم به تو یادگاری