Tyle mamy za sobą przebytych mil,
Tyle wiatrów gnało nas,
Tyle razy człowiek gdy już mu brakło sił,
Mówił, że to ostatni raz.
I znów morza ryk i w huku fal
Wiatr złowrogą melodię gra.
Znowu pompa idzie w ruch,
Znowu tyrać masz za dwóch,
Gdy nierówna walka trwa.
Tyle portów odwiedził każdy z nas,
Tyle przygód przeżył w nich.
Tyle forsy nieraz miał, że już porzucić chciał
Ten żeglarski podły wikt.
I znów morza ryk i w huku fal...
Tyle lat już po morzach włóczymy się,
Tyle lat żyjąc byle jak.
Tyle razy mówił człek: "Dość włóczęgi tej!
Już to wszystko rzucić czas."
I znów morza ryk i w huku fal...
Człowiek jednak w swej głupiej naturze ma coś.
Trudno to zrozumieć nam.
Tyle razy dostał w kość, że powinien mieć dość,
Lecz go znów na morze gna.
Tyle wiatrów gnało nas,
Tyle razy człowiek gdy już mu brakło sił,
Mówił, że to ostatni raz.
I znów morza ryk i w huku fal
Wiatr złowrogą melodię gra.
Znowu pompa idzie w ruch,
Znowu tyrać masz za dwóch,
Gdy nierówna walka trwa.
Tyle portów odwiedził każdy z nas,
Tyle przygód przeżył w nich.
Tyle forsy nieraz miał, że już porzucić chciał
Ten żeglarski podły wikt.
I znów morza ryk i w huku fal...
Tyle lat już po morzach włóczymy się,
Tyle lat żyjąc byle jak.
Tyle razy mówił człek: "Dość włóczęgi tej!
Już to wszystko rzucić czas."
I znów morza ryk i w huku fal...
Człowiek jednak w swej głupiej naturze ma coś.
Trudno to zrozumieć nam.
Tyle razy dostał w kość, że powinien mieć dość,
Lecz go znów na morze gna.