Φιλόξενη θλίψη της τρίμορφης σελήνης θέαινα αθάνατη στον έναστρο θόλο μητέρα που χάθηκες μητέρα που εφάνης τραγούδα σ΄εμένα έναν σκοπό σκοπό μαγικό σαν το πέταγμα της κίχλης όταν σπάνια μειδιάς σε διαρκή γαλήνη βάλσαμο και χάδι ψυχής τυραννισμένης που έζησε δεινά υπέμεινε φριχτά κουράγιο μόνον είναι το ζεστό κοίταγμά σου αιθέριας ομορφιάς