De bruid Lyrics

hij las het in haar ogen
het was voorgoed voorbij
ze hoefde niks te zeggen
't was duidelijk en hij
zag hoe ze als bevroren
vol huiver naast hem lag
en hij zat onbewogen
te luisteren naar haar adem in de nacht
ze was zo mooi zo anders
haar haar handen schuw en klein
met lange trage haren
de lippen rode wijn
ze hadden duizend nachten
vol achteloos geluk
nu vallen stille tranen
als zachte regen op haar w***en stuk
de klok zegt dat de dag begint
vol eindeloos geduld
hij wacht op haar
hij wacht op haar
gelaten en gebroken door de schuld
omdat hij nooit haar dromen heeft vervuld

ze spraken nooit ze zwegen
de lucht hing klam en zwaar
en zo is zij verdwenen
hij wist waarom maar wachtte toch op haar
zijn lief verdween
zijn lief verdween
als het winteravond licht
hij wacht op haar
hij wacht op haar
ze komt niet meer en hij doet de luiken dicht
en hij zoekt in zijn geheugen haar gezicht

hij zoekt in zijn geheugen haar gezicht