ดึกดื่นคืนใด มองฟ้าไม่เห็นจันทร์
ไม่เจอะเจอกัน ให้รู้ไว้ว่ามันไม่หายไป
แค่หมอกบังตา แค่แผ่นฟ้ากั้นเอาไว้
ด้วยความห่างไกลจึงมองไม่เห็น
อยากให้รู้ ว่าจันทร์ยังส่องแสง
ยังฉายลงมาที่เธอไม่เคยห่างหาย
ค่ำคืนนี้ แม้เมฆหมอกจะกั้นไว้แค่ไหน
ให้รู้ไว้ว่าจันทร์ยังเต็มดวง
อยู่ห่างเพียงใด แต่ฉันก็เหมือนเคย
ไม่เจอกันเลย แต่รู้ไหมฉันยังไม่หายไป
แค่อยู่ไกลตา แค่แผ่นฟ้ากั้นเราไว้
และยังห่วงใยเหมือนเดิมเสมอ
อยากให้รู้ ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ยังรักเพียงเธอยังคิดถึงกันเสมอ
ค่ำคืนนี้ แม้ไม่อาจได้พบได้เจอะเจอ
ให้รู้ไว้ว่าฉันยังคงเดิม
อยากให้รู้ ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ยังรักเพียงเธอยังคิดถึงกันเสมอ
ค่ำคืนนี้ แม้ไม่อาจได้พบเธอ
แม้ไม่ได้เจอแม้ไม่มีเธอข้างกาย
ให้เธอรู้ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ความรักจากใจฉัน ยังเหมือนพระจันทร์ดวงนั้นที่ยังเต็มดวง
ความรักจากใจฉัน ยังเหมือนดวงจันทร์ ที่ไม่เคยเปลี่ยนไป
ไม่เจอะเจอกัน ให้รู้ไว้ว่ามันไม่หายไป
แค่หมอกบังตา แค่แผ่นฟ้ากั้นเอาไว้
ด้วยความห่างไกลจึงมองไม่เห็น
อยากให้รู้ ว่าจันทร์ยังส่องแสง
ยังฉายลงมาที่เธอไม่เคยห่างหาย
ค่ำคืนนี้ แม้เมฆหมอกจะกั้นไว้แค่ไหน
ให้รู้ไว้ว่าจันทร์ยังเต็มดวง
อยู่ห่างเพียงใด แต่ฉันก็เหมือนเคย
ไม่เจอกันเลย แต่รู้ไหมฉันยังไม่หายไป
แค่อยู่ไกลตา แค่แผ่นฟ้ากั้นเราไว้
และยังห่วงใยเหมือนเดิมเสมอ
อยากให้รู้ ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ยังรักเพียงเธอยังคิดถึงกันเสมอ
ค่ำคืนนี้ แม้ไม่อาจได้พบได้เจอะเจอ
ให้รู้ไว้ว่าฉันยังคงเดิม
อยากให้รู้ ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ยังรักเพียงเธอยังคิดถึงกันเสมอ
ค่ำคืนนี้ แม้ไม่อาจได้พบเธอ
แม้ไม่ได้เจอแม้ไม่มีเธอข้างกาย
ให้เธอรู้ฉันยังไม่เปลี่ยนไป
ความรักจากใจฉัน ยังเหมือนพระจันทร์ดวงนั้นที่ยังเต็มดวง
ความรักจากใจฉัน ยังเหมือนดวงจันทร์ ที่ไม่เคยเปลี่ยนไป