Ingen visste kor songen kom i frå
Men me syntes me ein gong hadde høyrt han før
Den fylte oss med uro, med varme og lengt
og trong til å leita undras og spør
Songen lot seg slett ikkje fanga
Me prøvde men den glapp for oss gong itter gong
det var som om me blei funnen og fengsla
det var ei forunderlig gripande song
Songen var av og til plagsom og vond
då bygde me rundt oss ein festning av stein
så fekk den oss brått til å synga og dansa
og stemde til høgtid med fjørlette bein
Då dansa me inn i kong salomos slott
og blei varme av vin og visdoms ord
og me leika oss långt ut til gjetarens bål
og sang songar med david i fleirstemt kor
Den førte oss og inn i smerten og sorgen
til den misbrukte ungen, og den sørgande mor
I skjøgens lengt og til drankarens savn
og den dreiv oss i avmaktens drepande spor
og den jaga oss inn i det innerste rom
der ikkje ein gong englar tørr vere
me svetta i redsel og banna i trass
men endte i gråt på bøyde kner
Men songen den lyfta oss og fylte oss med mot
til leva med himmelen, og grunn fjell og jord
men aldri var songen så sterk og så klok
som i stille måltid rundt mesterens bord
Så syng oss då inn i smerten og gleda
syng oss til bords med vennar og vin
syng oss til sorger, til kjærleik og elskov
til s***t, syng oss inn i songen
Lalalala lalala lala
lala ...
Men me syntes me ein gong hadde høyrt han før
Den fylte oss med uro, med varme og lengt
og trong til å leita undras og spør
Songen lot seg slett ikkje fanga
Me prøvde men den glapp for oss gong itter gong
det var som om me blei funnen og fengsla
det var ei forunderlig gripande song
Songen var av og til plagsom og vond
då bygde me rundt oss ein festning av stein
så fekk den oss brått til å synga og dansa
og stemde til høgtid med fjørlette bein
Då dansa me inn i kong salomos slott
og blei varme av vin og visdoms ord
og me leika oss långt ut til gjetarens bål
og sang songar med david i fleirstemt kor
Den førte oss og inn i smerten og sorgen
til den misbrukte ungen, og den sørgande mor
I skjøgens lengt og til drankarens savn
og den dreiv oss i avmaktens drepande spor
og den jaga oss inn i det innerste rom
der ikkje ein gong englar tørr vere
me svetta i redsel og banna i trass
men endte i gråt på bøyde kner
Men songen den lyfta oss og fylte oss med mot
til leva med himmelen, og grunn fjell og jord
men aldri var songen så sterk og så klok
som i stille måltid rundt mesterens bord
Så syng oss då inn i smerten og gleda
syng oss til bords med vennar og vin
syng oss til sorger, til kjærleik og elskov
til s***t, syng oss inn i songen
Lalalala lalala lala
lala ...