Ich sinn mich noch met dämm Damenrad un dä Nietebozz
ahn dä Thek vun dämm Büüdche om Chlodwigplatz.
Op dä Litfaßsäul Marlon Brando met 'nem Südseeschoss,
un dä Theo jitt Limo un Manna uss.
Die Vringspooz, et "Roxy", dä "Schuh Schön" un dä "Herrmanns Tünn"
un jää' növver dat Huus met dämm Hilije Severin
un dämm Laade, wo ich opjewaaße benn.
Un dann die Johre. de Eck erömm, ahm Ubierring,
wo dä Himmel voll Pinsel un Palette hing.
All die Näächte met all dä Verröckte em "Chlodwig Eck"
un die Wahnsinnszick enn dä Schokoladefabrik.
'92 em November wohr ich ziemlich platt,
weil janz Kölle kräät dä Arsch huh un kohm nohm Chlodwigplatz
un die Zäng ussenander, om Chlodwigplatz.
He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss,
enn dämm Aachhundertmeter-Radius.
He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz,
jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt.
Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz.
Et letzte jeföhlte Johrhundert nur Krach un Dreck,
wohr dä Chlodwigplatz hinger 'ner Brizz versteck.
Mer hätt kaum noch draan jejläuv, doch sujar dat verjing
- wie et "Roxy", dä "Schuh Schön", dä "Herrmanns Tünn"
un dä Laade, wo ich opjewaaße benn.
Dat ess schon okay su, weil die Welt sich drieht.
Dat ess schon okay su, - okay -, dat et wigger jeht.
Dat ess schon okay su, dat ess total normal.
Dat leef schon immer su, nit nur he. Övverall.
Dat ess schon okay su, dat ess total normal.
Dat leef schon immer su, nit nur he. Övverall.
He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss,
enn dämm Aachhundertmeter-Radius.
He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz,
jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt.
Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz.
ahn dä Thek vun dämm Büüdche om Chlodwigplatz.
Op dä Litfaßsäul Marlon Brando met 'nem Südseeschoss,
un dä Theo jitt Limo un Manna uss.
Die Vringspooz, et "Roxy", dä "Schuh Schön" un dä "Herrmanns Tünn"
un jää' növver dat Huus met dämm Hilije Severin
un dämm Laade, wo ich opjewaaße benn.
Un dann die Johre. de Eck erömm, ahm Ubierring,
wo dä Himmel voll Pinsel un Palette hing.
All die Näächte met all dä Verröckte em "Chlodwig Eck"
un die Wahnsinnszick enn dä Schokoladefabrik.
'92 em November wohr ich ziemlich platt,
weil janz Kölle kräät dä Arsch huh un kohm nohm Chlodwigplatz
un die Zäng ussenander, om Chlodwigplatz.
He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss,
enn dämm Aachhundertmeter-Radius.
He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz,
jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt.
Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz.
Et letzte jeföhlte Johrhundert nur Krach un Dreck,
wohr dä Chlodwigplatz hinger 'ner Brizz versteck.
Mer hätt kaum noch draan jejläuv, doch sujar dat verjing
- wie et "Roxy", dä "Schuh Schön", dä "Herrmanns Tünn"
un dä Laade, wo ich opjewaaße benn.
Dat ess schon okay su, weil die Welt sich drieht.
Dat ess schon okay su, - okay -, dat et wigger jeht.
Dat ess schon okay su, dat ess total normal.
Dat leef schon immer su, nit nur he. Övverall.
Dat ess schon okay su, dat ess total normal.
Dat leef schon immer su, nit nur he. Övverall.
He benn ich jeboore, he wohr ich zohuss,
enn dämm Aachhundertmeter-Radius.
He kenn ich all Platane beim Name, jede Spatz,
jede Stein enn dä Muhr vun dä ahle Stadt.
Minge Nabel der Welt blieht dä Chlodwigplatz.