Nim blask i biel złączą się
I niebo znów dotknie fal,
Gdy rudy świt lgnie do wzgórz
A płowe psy jeszcze śpią
Ty budzisz się. I to twój dom. Drugi dom.
Ja wiem, że Alfama to twój stromy świat
Z melancholii i mgły.
Gdzie można żyć jakby kolejny raz,
Odwrócić czas.
Ja wiem, jak potrzeba nam tych paru dni kiedy wolisz być sam.
Bo właśnie to przypomina ci, że masz jeszcze mnie.
Ja wiem, że znalazłeś tu bezcenny lek
Z melancholii i mgły.
I właśnie on uświadamia ci, że masz jeszcze mnie.
I niebo znów dotknie fal,
Gdy rudy świt lgnie do wzgórz
A płowe psy jeszcze śpią
Ty budzisz się. I to twój dom. Drugi dom.
Ja wiem, że Alfama to twój stromy świat
Z melancholii i mgły.
Gdzie można żyć jakby kolejny raz,
Odwrócić czas.
Ja wiem, jak potrzeba nam tych paru dni kiedy wolisz być sam.
Bo właśnie to przypomina ci, że masz jeszcze mnie.
Ja wiem, że znalazłeś tu bezcenny lek
Z melancholii i mgły.
I właśnie on uświadamia ci, że masz jeszcze mnie.