Schepen drijven door het donker,
De laatste stad vervaagt.
Je hoort alleen het water stromen,
Soms een stem die vraagt.
'Is hier ergens land te vinden?
Pak het touw eens aan!
Trek ons naar de oever wil je?
We zijn te ver gegaan.'
Wat is dat voor een rooiig schijnsel
Daarachter in de nacht?
Valt er iets te krijgen ginder,
Worden we nog verwacht?
Nee, ik kan de naam niet lezen.
Stil! ik hoor iets daar.
Ja, nu zie ik de letters beter:
Hades bar.
Welkom in het rijk der schimmen.
Welkom allemaal.
Het feest kan elk moment beginnen,
Schoonheid en schandaal.
Niemand hoeft iets te betreuren,
Het komt nu voor elkaar.Loop maar mee
Naar de Hades Bar.
II
Bij de deur staat dikke Nanda,
Iets wulpser nog dan toen.
'Je kunt hier mooi proberen,' zegt ze,
'Wat je daar niet durfde doen.
Gooi je geld maar in die emmer,
Voor geld geven ze hier geen cent.
Aan het eind gaat het niet om wat je hebt,
Alleen om wie je bent.'
Je pet hoef je niet af te geven,
Je hoed hou je maar op.
Wat je er ook overheen gooit, jongen,
Je houdt dezelfde kop.
Je jas, je sjaal, je dure kleren
Bestaan alleen maar in de geest.
Voor hen hier ben je dood geboren
En altijd naakt geweest.
Laat de blinden verder komen,
Laat de blinden door.
Bij het vervliegen van de dromen
Zingt het blindenkoor.
Ze raken aan wat is vergeten.
Luister er maar naar,
Straks in de Hades Bar.
III
'Eerst moest ik in mezelf geloven,
Toen ook nog in een doel
Levend werd ik leeggezogen
Door de barre beestenboel'
Zo staat de kale daar te praten,
Een spooksel in de rook
Om hem heen hoor je beamen:
'Ja, zo ging het met ons ook'
Door de gang komt Broeder Jozef
Met Gerda aan zijn arm
'Vroeger was ze heet, ja,' zegt hij,
'Maar nu is ze lekker warm'
De s*****rs willen het zeker weten,
Ze drukken hem opzij
'Laat haar,' roept de monnik angstig,
'Ze geeft alleen om mij'
'Loop nou door!' klinkt het van achter,
'Het gajes komt eraan
Eerst is het nog hé en lachen,
Maar daarna wordt het slaan
Met het echte, grote leven
Komt ook het gevaar,
Vannacht in de Hades Bar
IV
De band begint op stoom te komen,
Maar stinkt nog niet genoeg
Dit kan wel tot een uur of twaalf,
maar niet tot morgenvroeg
Waar blijft ze met haar stem van whisky,
Haar oog dat vunzig loert?
Haalt ze het podium nog vanavond?
Of is ze al gevloerd?
Hein, de ceremoniemeester
Geeft iedereen een kans
'Het is nu of anders nooit meer, jongens!
Zing dan, speel of dans'
'Eens was het woest en ledig,'
piept de gigolo.
'Ja', roepen de dikke dames,
'En dat is nog altijd zo'
Kijk, daar bij de oude jukebox,
Toch mooi dat ze er is
Het rauw gevooisde zangbeest
Van de rooie duisternis
Die weet waar ze het vandaan moet halen
Het onderste wordt waar,
Vannacht in de Hades Bar.
V
Beneden in de vatenkelder
Achter de zwarte lap
Zit zenuwlijer grollenschijter
Te werken aan zijn grap
Hij vindt zichzelf een laffe zeikerd,
Een eigentijds cliché,
Maar alleen een halve gare, zegt hij,
Doet niet aan deze waanzin mee
Om twaalf uur komt lijpe Annie
Door het kelderraam
Lijer gaat zijn grap proberen,
Maar ze vindt er niet veel aan
Ze wil hem op de sofa hebben,
Gestrekt, gehurkt, gehoekt
'Je sterft aan hetzelfde,' zegt ze,
'Als je het andere niet zoekt'
Boven staan de holle schimmen
te dansen op elkaar
Alleen de allersterksten winnen,
De rest is de sigaar
Niemand kan het nog wat schelen,
Niemand maakt bezwaar, vannacht in de Hades Bar
VI
In het midden van de dansvloer
Hangt Roos over een kruk
Ze is nog steeds niet uit gesproken
Over het mooie van geluk
Maar niemand hoeft haar preek te h***n
Hier klinkt een ander lied:
'Voor een mens is licht uitstekend,
Maar voor een schaduw niet'
Vader heeft de bar gevonden,
Kijkt waar moeder blijft,
voelt hoe langzaamaan steeds verder
De drank de angst verdrijft
Dan neemt hij haar eindelijk in zijn armen,
Zegt waarom het niet meer ging:
'We stonden ieder met zijn zwakte
tussen ons samen in
'De wereld was geen plek voor waarheid',
Roept Henk vanaf de plee
'Wat niet loog, moest eenzaam sterven
Wie niet lachte, mocht niet mee
En toch had het wel iets, ook al kon je er niets van zeggen daar
Dat besef je hier in de Hades Bar'
VII
'Je was alleen maar klein,' zegt Kobus
tegen vetpens als hij lacht
'Je enige verweer ertegen
Was je stumperige macht
En toen je toch verloor tenslotte
Ondanks je fortuin,
Had je alleen je poot nog over
En schopte alles in de puin'
'Ja, dat kan wel zijn,' zegt Vetpens,
'Het is maar net hoe je het bekijkt
Goed of slecht, dat wisselt mee met
Hoe het steeds weer lijkt
Het was de tijd die me op m'n nek zat,
Je kon niet blijven staan
En puin dat had je nodig om het
Door te laten gaan'
Luister hoe de blinden zingen
Voorbij aan goed en kwaad
'We waren slechts de vreemde droom
Van iets dat niet bestaat
Daar had je in een eerder leven
Niet veel last van, maar
Hier wel, in de Hades Bar'
VIII
Kleine Linda met de staartjes
Had meteen al pech
Nauwelijks was ze daar geboren
Of ze moest er alweer weg
Nu zit ze op de stille steiger
Te staren naar het riet
Ze probeert er iets van te begrijpen,
Maar ze snapt het niet
Sjaak is bij haar komen zitten.
Troosten helpt misschien
Van iedereen die hij liefhad ginder
Heeft hij ook niemand teruggezien
'Er zit geen gedachte achter,
Geen bedoeling of geheim
Het gaat zoals het gaan moet', zegt hij,
'En meer kan het niet zijn'
Zie wat daar komt aan gestrompeld
Dien, ze heeft de boot gemist
Toch knap dat ze dwars door de jungle
Tot aan hier gekomen is
'Ben ik goed,' vraagt ze aan Linda
'Die pleurisherrie daar, is dat de Hades Bar?'
IX
Op de planken is verschenen
Een zootje gabbers uit de goot
De knuppels hebben ze thuis gelaten,
Maar de tatoos zijn ontbloot
Verveeld, verhard en zonder uitzicht
Ontaardt de massa in gehuil
Het wil geen idealen meer,
Alleen nog vuil
In de kale achterkamer
zit Karel op een krat
Hij is met de loten bezig
Die beslissen over wie en wat
Kobus mag nog blijven hijsen,
Maar voor Toos is het gedaan
Ze houdt zich aan haar levensmotto:
'Struikelen in het gaan'
Uit de poel zwaaien de armen
Als iets griezeligs en veegs,
Door een dooie stem bewogen
Reikend naar iets leegs
Ze schreeuwen wel, maar het komt niet verder
De stemming wordt nu zwaar,
In de Hades Bar
X
Het is net of ze iets voelen komen,
Zo kijken ze naar elkaar
Toos zoekt in de dronken meute
De hand van de sjacheraar
Dikke Toon slaat beide armen
Om Hendrik Jan, de snob:
'We komen er niet uit, mijn jongen,
We lossen erin op'
De snob zegt dat hij veel succes had
Op het toneel wel te verstaan
Het ging over een god die was verzonnen
Om te kunnen slachten in zijn naam
Het publiek stond kwijlend op de stoelen,
Brulde desperaat:
'Kruisig hen die willen heersen
Met de afgunst en de haat'
'Wilt u nu het pand verlaten,'
klinkt plotseling het gebod
Een stem als uit steen gehouwen
En afgewerkt met snot
'Volgt u de instructies, mensen,
Dan loopt u geen gevaar,
Bedankt, namens de Hades Bar'
XI
Langs de oever bij de boten
Zwerven groepjes rond
Je hoort ze in zichzelf fluisteren,
Roepen naar hun hond
De laatste klank is van het orgel
De stilte na het feest
Dat is die grote buitenstilte
Dat er nooit iets is geweest
Iedereen is nu verdwenen
En het lijkt voorgoed dit keer
Kijken wel, een deuntje fluiten,
Maar iets zeggen gaat niet meer
Geen roer, geen mast, geen zeil, geen lichten,
Mijn boot heeft zelfs geen naam
Destijds kon je naar iets verlangen,
Nu kun je alleen nog gaan
Laat de stroom me verder voeren,
Verwaaid en onvoltooid
Ik heb de grote waan gekoesterd,
De werkelijkheid vergooid
Gebutst, verweerd, verwoest, vergeten,
Zo is het dat ik vaar,
Weg van de Hades bar
Ja, laat de stroom me verder voeren
Ik laat niets achter hier
Wat waarde had is weggedreven
Met de loop van de rivier
Het is zonder spijt en zonder zorgen,
Licht zoals ik vaar,
Weg van de Hades bar
De laatste stad vervaagt.
Je hoort alleen het water stromen,
Soms een stem die vraagt.
'Is hier ergens land te vinden?
Pak het touw eens aan!
Trek ons naar de oever wil je?
We zijn te ver gegaan.'
Wat is dat voor een rooiig schijnsel
Daarachter in de nacht?
Valt er iets te krijgen ginder,
Worden we nog verwacht?
Nee, ik kan de naam niet lezen.
Stil! ik hoor iets daar.
Ja, nu zie ik de letters beter:
Hades bar.
Welkom in het rijk der schimmen.
Welkom allemaal.
Het feest kan elk moment beginnen,
Schoonheid en schandaal.
Niemand hoeft iets te betreuren,
Het komt nu voor elkaar.Loop maar mee
Naar de Hades Bar.
II
Bij de deur staat dikke Nanda,
Iets wulpser nog dan toen.
'Je kunt hier mooi proberen,' zegt ze,
'Wat je daar niet durfde doen.
Gooi je geld maar in die emmer,
Voor geld geven ze hier geen cent.
Aan het eind gaat het niet om wat je hebt,
Alleen om wie je bent.'
Je pet hoef je niet af te geven,
Je hoed hou je maar op.
Wat je er ook overheen gooit, jongen,
Je houdt dezelfde kop.
Je jas, je sjaal, je dure kleren
Bestaan alleen maar in de geest.
Voor hen hier ben je dood geboren
En altijd naakt geweest.
Laat de blinden verder komen,
Laat de blinden door.
Bij het vervliegen van de dromen
Zingt het blindenkoor.
Ze raken aan wat is vergeten.
Luister er maar naar,
Straks in de Hades Bar.
III
'Eerst moest ik in mezelf geloven,
Toen ook nog in een doel
Levend werd ik leeggezogen
Door de barre beestenboel'
Zo staat de kale daar te praten,
Een spooksel in de rook
Om hem heen hoor je beamen:
'Ja, zo ging het met ons ook'
Door de gang komt Broeder Jozef
Met Gerda aan zijn arm
'Vroeger was ze heet, ja,' zegt hij,
'Maar nu is ze lekker warm'
De s*****rs willen het zeker weten,
Ze drukken hem opzij
'Laat haar,' roept de monnik angstig,
'Ze geeft alleen om mij'
'Loop nou door!' klinkt het van achter,
'Het gajes komt eraan
Eerst is het nog hé en lachen,
Maar daarna wordt het slaan
Met het echte, grote leven
Komt ook het gevaar,
Vannacht in de Hades Bar
IV
De band begint op stoom te komen,
Maar stinkt nog niet genoeg
Dit kan wel tot een uur of twaalf,
maar niet tot morgenvroeg
Waar blijft ze met haar stem van whisky,
Haar oog dat vunzig loert?
Haalt ze het podium nog vanavond?
Of is ze al gevloerd?
Hein, de ceremoniemeester
Geeft iedereen een kans
'Het is nu of anders nooit meer, jongens!
Zing dan, speel of dans'
'Eens was het woest en ledig,'
piept de gigolo.
'Ja', roepen de dikke dames,
'En dat is nog altijd zo'
Kijk, daar bij de oude jukebox,
Toch mooi dat ze er is
Het rauw gevooisde zangbeest
Van de rooie duisternis
Die weet waar ze het vandaan moet halen
Het onderste wordt waar,
Vannacht in de Hades Bar.
V
Beneden in de vatenkelder
Achter de zwarte lap
Zit zenuwlijer grollenschijter
Te werken aan zijn grap
Hij vindt zichzelf een laffe zeikerd,
Een eigentijds cliché,
Maar alleen een halve gare, zegt hij,
Doet niet aan deze waanzin mee
Om twaalf uur komt lijpe Annie
Door het kelderraam
Lijer gaat zijn grap proberen,
Maar ze vindt er niet veel aan
Ze wil hem op de sofa hebben,
Gestrekt, gehurkt, gehoekt
'Je sterft aan hetzelfde,' zegt ze,
'Als je het andere niet zoekt'
Boven staan de holle schimmen
te dansen op elkaar
Alleen de allersterksten winnen,
De rest is de sigaar
Niemand kan het nog wat schelen,
Niemand maakt bezwaar, vannacht in de Hades Bar
VI
In het midden van de dansvloer
Hangt Roos over een kruk
Ze is nog steeds niet uit gesproken
Over het mooie van geluk
Maar niemand hoeft haar preek te h***n
Hier klinkt een ander lied:
'Voor een mens is licht uitstekend,
Maar voor een schaduw niet'
Vader heeft de bar gevonden,
Kijkt waar moeder blijft,
voelt hoe langzaamaan steeds verder
De drank de angst verdrijft
Dan neemt hij haar eindelijk in zijn armen,
Zegt waarom het niet meer ging:
'We stonden ieder met zijn zwakte
tussen ons samen in
'De wereld was geen plek voor waarheid',
Roept Henk vanaf de plee
'Wat niet loog, moest eenzaam sterven
Wie niet lachte, mocht niet mee
En toch had het wel iets, ook al kon je er niets van zeggen daar
Dat besef je hier in de Hades Bar'
VII
'Je was alleen maar klein,' zegt Kobus
tegen vetpens als hij lacht
'Je enige verweer ertegen
Was je stumperige macht
En toen je toch verloor tenslotte
Ondanks je fortuin,
Had je alleen je poot nog over
En schopte alles in de puin'
'Ja, dat kan wel zijn,' zegt Vetpens,
'Het is maar net hoe je het bekijkt
Goed of slecht, dat wisselt mee met
Hoe het steeds weer lijkt
Het was de tijd die me op m'n nek zat,
Je kon niet blijven staan
En puin dat had je nodig om het
Door te laten gaan'
Luister hoe de blinden zingen
Voorbij aan goed en kwaad
'We waren slechts de vreemde droom
Van iets dat niet bestaat
Daar had je in een eerder leven
Niet veel last van, maar
Hier wel, in de Hades Bar'
VIII
Kleine Linda met de staartjes
Had meteen al pech
Nauwelijks was ze daar geboren
Of ze moest er alweer weg
Nu zit ze op de stille steiger
Te staren naar het riet
Ze probeert er iets van te begrijpen,
Maar ze snapt het niet
Sjaak is bij haar komen zitten.
Troosten helpt misschien
Van iedereen die hij liefhad ginder
Heeft hij ook niemand teruggezien
'Er zit geen gedachte achter,
Geen bedoeling of geheim
Het gaat zoals het gaan moet', zegt hij,
'En meer kan het niet zijn'
Zie wat daar komt aan gestrompeld
Dien, ze heeft de boot gemist
Toch knap dat ze dwars door de jungle
Tot aan hier gekomen is
'Ben ik goed,' vraagt ze aan Linda
'Die pleurisherrie daar, is dat de Hades Bar?'
IX
Op de planken is verschenen
Een zootje gabbers uit de goot
De knuppels hebben ze thuis gelaten,
Maar de tatoos zijn ontbloot
Verveeld, verhard en zonder uitzicht
Ontaardt de massa in gehuil
Het wil geen idealen meer,
Alleen nog vuil
In de kale achterkamer
zit Karel op een krat
Hij is met de loten bezig
Die beslissen over wie en wat
Kobus mag nog blijven hijsen,
Maar voor Toos is het gedaan
Ze houdt zich aan haar levensmotto:
'Struikelen in het gaan'
Uit de poel zwaaien de armen
Als iets griezeligs en veegs,
Door een dooie stem bewogen
Reikend naar iets leegs
Ze schreeuwen wel, maar het komt niet verder
De stemming wordt nu zwaar,
In de Hades Bar
X
Het is net of ze iets voelen komen,
Zo kijken ze naar elkaar
Toos zoekt in de dronken meute
De hand van de sjacheraar
Dikke Toon slaat beide armen
Om Hendrik Jan, de snob:
'We komen er niet uit, mijn jongen,
We lossen erin op'
De snob zegt dat hij veel succes had
Op het toneel wel te verstaan
Het ging over een god die was verzonnen
Om te kunnen slachten in zijn naam
Het publiek stond kwijlend op de stoelen,
Brulde desperaat:
'Kruisig hen die willen heersen
Met de afgunst en de haat'
'Wilt u nu het pand verlaten,'
klinkt plotseling het gebod
Een stem als uit steen gehouwen
En afgewerkt met snot
'Volgt u de instructies, mensen,
Dan loopt u geen gevaar,
Bedankt, namens de Hades Bar'
XI
Langs de oever bij de boten
Zwerven groepjes rond
Je hoort ze in zichzelf fluisteren,
Roepen naar hun hond
De laatste klank is van het orgel
De stilte na het feest
Dat is die grote buitenstilte
Dat er nooit iets is geweest
Iedereen is nu verdwenen
En het lijkt voorgoed dit keer
Kijken wel, een deuntje fluiten,
Maar iets zeggen gaat niet meer
Geen roer, geen mast, geen zeil, geen lichten,
Mijn boot heeft zelfs geen naam
Destijds kon je naar iets verlangen,
Nu kun je alleen nog gaan
Laat de stroom me verder voeren,
Verwaaid en onvoltooid
Ik heb de grote waan gekoesterd,
De werkelijkheid vergooid
Gebutst, verweerd, verwoest, vergeten,
Zo is het dat ik vaar,
Weg van de Hades bar
Ja, laat de stroom me verder voeren
Ik laat niets achter hier
Wat waarde had is weggedreven
Met de loop van de rivier
Het is zonder spijt en zonder zorgen,
Licht zoals ik vaar,
Weg van de Hades bar