Я трымаю ў далонях неба,
зразумела толькі,
што нікому не належым
мы з табою мы з табою
Дзень ідзе і не праходзіць,
дзень не скончыцца ніколі
і нікому не належым
мы з табою мы з табою
Тамушто ўсе зоркі, халодныя лялькі
ніколі не плачуць ніколі не плачуць
і я абяцаю ты болей ніколі
мяне не ўбачыш мяне не ўбачыш...
Трымае за плечы,
не чуе і болей
не лечыць мяне адзіноцтва...
Я трымаю ў далонях
нешта болей нешта болей
нам ніколі вас не дагнаць...
Дзень ідзе і не праходзіць,
дзень не скончыцца ніколі
і нікому не патрэбны
мы з табою мы з табою
Трымае за плечы,
не чуе і болей
не лечыць мяне адзіноцтва...
зразумела толькі,
што нікому не належым
мы з табою мы з табою
Дзень ідзе і не праходзіць,
дзень не скончыцца ніколі
і нікому не належым
мы з табою мы з табою
Тамушто ўсе зоркі, халодныя лялькі
ніколі не плачуць ніколі не плачуць
і я абяцаю ты болей ніколі
мяне не ўбачыш мяне не ўбачыш...
Трымае за плечы,
не чуе і болей
не лечыць мяне адзіноцтва...
Я трымаю ў далонях
нешта болей нешта болей
нам ніколі вас не дагнаць...
Дзень ідзе і не праходзіць,
дзень не скончыцца ніколі
і нікому не патрэбны
мы з табою мы з табою
Трымае за плечы,
не чуе і болей
не лечыць мяне адзіноцтва...