กลับบ้านเย็นนี้ อยากมีคนซับเหงื่อให้
ถามว่าเหนื่อยไหม เตรียมน้ำเย็นเย็นคอยท่า
เอียงแก้มให้หอม ย้อมใจให้ลืมปัญหา
เปลี่ยนห้องที่เคยไร้ค่า ให้น่าอยู่และดูสดใส
เหนื่อยกายใจท้อ อยากมียิ้มรอตรงหน้า
สุขตอนหลับตา ตื่นมามีคนเคียงใกล้
อยากฟังคำหวาน เติมความเบิกบานให้ใจ
แค่นี้ก็คงทำให้ หัวใจฟื้นจากความล้า
นี่กลับบ้านมา มองเห็นแต่หน้าทีวี
เปิดฟังดนตรี ก็มีแต่โฆษณา
อาศัยความเพลีย กล่อมนอนหลายปีผ่านมา
วันนี้รู้ตัวเองว่า อยากมีผู้มาร่วมใจ
กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน
ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป
รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร
กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน
กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน
ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป
รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร
กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน
ถามว่าเหนื่อยไหม เตรียมน้ำเย็นเย็นคอยท่า
เอียงแก้มให้หอม ย้อมใจให้ลืมปัญหา
เปลี่ยนห้องที่เคยไร้ค่า ให้น่าอยู่และดูสดใส
เหนื่อยกายใจท้อ อยากมียิ้มรอตรงหน้า
สุขตอนหลับตา ตื่นมามีคนเคียงใกล้
อยากฟังคำหวาน เติมความเบิกบานให้ใจ
แค่นี้ก็คงทำให้ หัวใจฟื้นจากความล้า
นี่กลับบ้านมา มองเห็นแต่หน้าทีวี
เปิดฟังดนตรี ก็มีแต่โฆษณา
อาศัยความเพลีย กล่อมนอนหลายปีผ่านมา
วันนี้รู้ตัวเองว่า อยากมีผู้มาร่วมใจ
กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน
ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป
รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร
กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน
กลับบ้านเย็นนี้ คงมีแค่เงาเป็นเพื่อน
ชีวิตก็เหมือน ไม่มีทิศทางก้าวไป
รบกับคำถาม ว่าวันนี้เราทำเพื่อใคร
กราบพระถ้าแม้นดลได้ ขอคนรู้ใจสักคน