ก่อนตะวันลับแนวเหลี่ยมภูผา
หมอกจางตา ฟ้าร่วมกันท้าทาย
ขุนเขายิ่งใหญ่ ทางเดินห่างลับไกล
บุกเดินไปไม่เคยหวั่น
เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว
เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว
เปรียบคนเราเหมือนดั่งขึ้นภูเขา
ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล
สูงๆ ขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา
กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย
ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว....
หมอกจางตา ฟ้าร่วมกันท้าทาย
ขุนเขายิ่งใหญ่ ทางเดินห่างลับไกล
บุกเดินไปไม่เคยหวั่น
เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว
เขาสูงล้ำค้ำฟ้าตระหง่าน
เหล่าภัยพาลคืบคลานเป็นเงา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยอดเขายังห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว
เปรียบคนเราเหมือนดั่งขึ้นภูเขา
ฝ่าไปเอาหมายตัวเราก้าวไกล
สูงๆ ขึ้นไป ใครจะอยู่ข้างเรา
กิเลสยุเย้าให้ปีนป่าย
ไร้มิตรแท้ถึงแม้ยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินไปไม่มีใครเอา
ยิ่งสูงยิ่งหนาวยิ่งเหงายิ่งห่าง
อยู่บนทางนึกหวั่นนึกพรั่นความหนาว....