คำร้อง/ทำนอง อำไพ มณีวงษ์
เรียบเรียง ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว
อ้ายมีค่า เพียงยาทำใจ อือฮื้อเอ่ย...
บัดยามหายเจ็บหายไข้ หายจากความเสียใจ
เจ้าลืมอ้ายแบบไร้ค่าหอบความฮักมาเป็นยา
ปานพาใจมาให้ช้ำคนทำร้ายฮู้บ่น้อ..โอ้โอโอ่ย
หล่ะใจเอ้ยใจสั่งมาเจ็บกะด้อให้เจ้าจื่อได้ยินไหม
จากนี้คงบ่มีไผ บัดฮักพังสลายแล้ว
หอบรักและจริงใจมาให้เธอ วันเจ้าเจอความเศร้า
หอบเสื่อหอบหมอน มานอนเฝ้าหัวใจเจ้า
เธอช้ำมาจากเขายามเศร้ามีอ้ายคอยดูแล
มอบรักแท้เป็นยารักษาใจช่อมแซมให้ทุกอย่าง
แต่เมื่อแผลใจจางเขากลับมาเจ้าก็ลาจากไป
ทิ้งอ้ายให้หมองแต่เพื่อน้องก็ต้องทนให้ได้
เป็นผู้หมดความหมายพาใจกอดความตรอมตรม
จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น
ฝืนยิ้มส่งเจ้าแต่ใจเว้าบ่ไหว
ต่อนี้กลายเป็นอ้ายต้องเหงา
เรื่องราวเก่าเก่ายังเฝ้าคอยตามหยามใจ
ช่วยเขาเยียวยาแต่รักษาโตเองบ่ได้
ยามเจ็บวิ่งชนหัวใจสุดวิสัยลบรอยความจำ
คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
แผลเป็นเทื่อนี้บ่มีมื้อลบหาย
เจ้าทิ้มอ้ายไว้กลางไฮ่แกมกาป๋าชายไว้อยู่กลางนาแกมไก่
เสียใจนักเศร้าสิไปเว้าต่อไผ
เอารักมาให้เหมือนพาหัวใจมาเจ็บ
ไม่มีทางเย็บแล้วใจที่มันสลาย
หมดแล้วความหวังหมดพลังแรงใจแล้วอ้าย
หมดค่าแล้วยาทำใจที่แท้เพียงอ้ายฝันไกลลมลม
ความตรมความซึมความเศร้า
ความตรมความซึมความเศร้า
เจ็บเหงากะรวมไว้กับพี่ ความหวังดียังมีต่อเจ้าเธอฮู้แน่บ่น้อ
ก้มก่อช่อไหวบ่น้อใจเอ่ย มันเจ็บจังเลยจนหลงฮ้อง..เอ้อเอ่ย
เรียบเรียง ธีระพงษ์ ศักดิ์แก้ว
อ้ายมีค่า เพียงยาทำใจ อือฮื้อเอ่ย...
บัดยามหายเจ็บหายไข้ หายจากความเสียใจ
เจ้าลืมอ้ายแบบไร้ค่าหอบความฮักมาเป็นยา
ปานพาใจมาให้ช้ำคนทำร้ายฮู้บ่น้อ..โอ้โอโอ่ย
หล่ะใจเอ้ยใจสั่งมาเจ็บกะด้อให้เจ้าจื่อได้ยินไหม
จากนี้คงบ่มีไผ บัดฮักพังสลายแล้ว
หอบรักและจริงใจมาให้เธอ วันเจ้าเจอความเศร้า
หอบเสื่อหอบหมอน มานอนเฝ้าหัวใจเจ้า
เธอช้ำมาจากเขายามเศร้ามีอ้ายคอยดูแล
มอบรักแท้เป็นยารักษาใจช่อมแซมให้ทุกอย่าง
แต่เมื่อแผลใจจางเขากลับมาเจ้าก็ลาจากไป
ทิ้งอ้ายให้หมองแต่เพื่อน้องก็ต้องทนให้ได้
เป็นผู้หมดความหมายพาใจกอดความตรอมตรม
จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น จนพอล้มบัดอกตรมขมขื่น
ฝืนยิ้มส่งเจ้าแต่ใจเว้าบ่ไหว
ต่อนี้กลายเป็นอ้ายต้องเหงา
เรื่องราวเก่าเก่ายังเฝ้าคอยตามหยามใจ
ช่วยเขาเยียวยาแต่รักษาโตเองบ่ได้
ยามเจ็บวิ่งชนหัวใจสุดวิสัยลบรอยความจำ
คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
คำเอ้ยหล่าสิไปรักษาบ่อนได๋น้อใจพี่
แผลเป็นเทื่อนี้บ่มีมื้อลบหาย
เจ้าทิ้มอ้ายไว้กลางไฮ่แกมกาป๋าชายไว้อยู่กลางนาแกมไก่
เสียใจนักเศร้าสิไปเว้าต่อไผ
เอารักมาให้เหมือนพาหัวใจมาเจ็บ
ไม่มีทางเย็บแล้วใจที่มันสลาย
หมดแล้วความหวังหมดพลังแรงใจแล้วอ้าย
หมดค่าแล้วยาทำใจที่แท้เพียงอ้ายฝันไกลลมลม
ความตรมความซึมความเศร้า
ความตรมความซึมความเศร้า
เจ็บเหงากะรวมไว้กับพี่ ความหวังดียังมีต่อเจ้าเธอฮู้แน่บ่น้อ
ก้มก่อช่อไหวบ่น้อใจเอ่ย มันเจ็บจังเลยจนหลงฮ้อง..เอ้อเอ่ย