เจ็บในใจ เหมือนจะตาย นั่นคือความจริง
คนที่หัวใจถูกทิ้ง ก็ต้องช้ำ เป็นธรรมดา
ฉันมันคนเก่า เขาคือฝันใหม่ ให้เธอค้นหา
เธอจึงหาเรื่องบอกลา มอบน้ำตา ตอบแทนใจฉัน
เหลือแค่เงา เป็นเพื่อนยามเหงา เมื่อไม่มีเธอ
โลกนี้ทุกวันที่เจอ เหมือนไม่เคย มีดวงตะวัน
แต่อย่าเลยเธอ อย่าเจียดเวลา มาเป็นห่วงฉัน
คำที่อยากบอกเธอนั้น ถ้าเธอเป็นฉัน เธอคงเข้าใจ
อย่าโทรมาแค่ปลอบใจ อย่าแกล้งทำเป็นสงสาร
เธอเป็นคนบอกเลิกกันยังจำได้ไหม
อย่าโทรมาแค่ปลอบกัน หากความรักไม่เหลือในใจ
คนที่เธอควรห่วงใย ไม่ควรเป็นฉัน
ประคองชีวิต แล้วก้าวเดิน ไปเพียงลำพัง
จากนี้สิ่งที่ร่วมทาง คงมีแค่ ความเดียวดาย
อยากให้เวลา ช่วยเยียวยา แผลเจ็บในใจ
สิ่งที่เธอช่วยฉันได้ คือลืมฉันไป อย่าโทรหากัน
อย่าโทรมาแค่ปลอบใจ อย่าแกล้งทำเป็นสงสาร
เธอเป็นคนบอกเลิกกันยังจำได้ไหม
อย่าโทรมาแค่ปลอบกัน หากความรักไม่เหลือในใจ
คนที่เธอควรห่วงใย ไม่ควรเป็นฉัน
คนๆ นี้ไม่เคยต้องการ ถ้อยคำปลอบใจ
ถึงฉันแพ้ก็ไม่ต้องการ รางวัลปลอบใจ
คนที่หัวใจถูกทิ้ง ก็ต้องช้ำ เป็นธรรมดา
ฉันมันคนเก่า เขาคือฝันใหม่ ให้เธอค้นหา
เธอจึงหาเรื่องบอกลา มอบน้ำตา ตอบแทนใจฉัน
เหลือแค่เงา เป็นเพื่อนยามเหงา เมื่อไม่มีเธอ
โลกนี้ทุกวันที่เจอ เหมือนไม่เคย มีดวงตะวัน
แต่อย่าเลยเธอ อย่าเจียดเวลา มาเป็นห่วงฉัน
คำที่อยากบอกเธอนั้น ถ้าเธอเป็นฉัน เธอคงเข้าใจ
อย่าโทรมาแค่ปลอบใจ อย่าแกล้งทำเป็นสงสาร
เธอเป็นคนบอกเลิกกันยังจำได้ไหม
อย่าโทรมาแค่ปลอบกัน หากความรักไม่เหลือในใจ
คนที่เธอควรห่วงใย ไม่ควรเป็นฉัน
ประคองชีวิต แล้วก้าวเดิน ไปเพียงลำพัง
จากนี้สิ่งที่ร่วมทาง คงมีแค่ ความเดียวดาย
อยากให้เวลา ช่วยเยียวยา แผลเจ็บในใจ
สิ่งที่เธอช่วยฉันได้ คือลืมฉันไป อย่าโทรหากัน
อย่าโทรมาแค่ปลอบใจ อย่าแกล้งทำเป็นสงสาร
เธอเป็นคนบอกเลิกกันยังจำได้ไหม
อย่าโทรมาแค่ปลอบกัน หากความรักไม่เหลือในใจ
คนที่เธอควรห่วงใย ไม่ควรเป็นฉัน
คนๆ นี้ไม่เคยต้องการ ถ้อยคำปลอบใจ
ถึงฉันแพ้ก็ไม่ต้องการ รางวัลปลอบใจ