Μια βάρκα ήταν μόνη σε μια θάλασσα γαλάζια
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά
Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
και νοιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένω κάποιο γλάρο να φανεί
Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
και ποιός να ξέρει άραγε τι του 'πε η ξελογιάστρα
κι εκείνο εκοκκίνησε ακόμα πιο πολύ
Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ' ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω ομολογώ
ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
ας τ' άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα κι εγώ
Χτες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τ' ασημιά
Και όλο συλλογιέμαι συλλογιέμαι πως κάτι
πρέπει νε είπε ο μπάτης μυστικά μες στα κλαδιά
ας τ' άκουγα από σένα τα λογάκια του μπάτη
κι ας ένοιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά
κι ήτανε κι ένας γλάρος με ολόλευκα φτερά
κι όλο την κοντοζύγωνε για να της κάνει νάζια
και τις φτερούγες του έβρεχε στα γαλανά νερά
Και ζήλεψα τη βάρκα τη μικρή τη χιονάτη
που της φιλούσε ο γλάρος το κατάλευκο πανί
και νοιώθω σαν βαρκούλα στα γαλάζια τα πλάτη
που όλο περιμένω κάποιο γλάρο να φανεί
Ένα γεράνι κόκκινο λουλούδισε στη γλάστρα
κι ήρθε μια πεταλούδα που πετούσε σαν τρελή
και ποιός να ξέρει άραγε τι του 'πε η ξελογιάστρα
κι εκείνο εκοκκίνησε ακόμα πιο πολύ
Και όλο συλλογιέμαι τα φτερά τ' ανοιγμένα
αλλά το τι να είπαν δεν το βρίσκω ομολογώ
ποιος άραγε το ξέρει να το πει και σε μένα
ας τ' άκουγα από σένα κι ας κοκκίνιζα κι εγώ
Χτες το φεγγάρι ασήμωσε της λεύκας μας τα φύλλα που στέκονταν ακίνητη εκεί στην ερημιά
κι όταν ο μπάτης φύσηξε της ήρθε ανατριχίλα
κι αμέσως τρεμουλιάσανε τα φύλλα τ' ασημιά
Και όλο συλλογιέμαι συλλογιέμαι πως κάτι
πρέπει νε είπε ο μπάτης μυστικά μες στα κλαδιά
ας τ' άκουγα από σένα τα λογάκια του μπάτη
κι ας ένοιωθα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά