Αχ, πώς μου 'γινε
τ' αλφάβητο του είναι μου τραυλό;
Πού είναι αυτό το κεφαλάκι
που φυσούσε τον αυλό;
Που είχε όνειρο το σώμα,
μονοπάτι η αναπνοή.
Κι έναν κόσμο είχε ακόμα
των ανθρώπων η ζωή...
Οπωσδήποτε παράθυρο
Να βλέπω έξω να χαμογελώ
Οπωσδήποτε παράθυρο
Και ποιον δεν πήρα εγώ με το καλό;
Οπωσδήποτε παράθυρο
Για να πιστέψω πάλι απ' την αρχή
Οπωσδήποτε παράθυρο
Μπροστά σε μένα αλλάζει μια εποχή...
Αχ, πώς μου 'γινε
τ' αλφάβητο του είναι μου τραυλό;
Και το μαύρο χαρακάκι
για τα σχέδιά μου στρεβλό;
Ίσως να 'φτασε η ώρα,
ίσως να 'ρθε η στιγμή
Να φυλάξω απ' την Πανδώρα
την ελπίδα στο κουτί...
Οπωσδήποτε παράθυρο
Να βλέπω έξω να χαμογελώ
Οπωσδήποτε παράθυρο
Και ποιον δεν πήρα εγώ με το καλό;
Οπωσδήποτε παράθυρο
Για να πιστέψω πάλι απ' την αρχή
Οπωσδήποτε παράθυρο
Μπροστά σε μένα αλλάζει μια εποχή...
τ' αλφάβητο του είναι μου τραυλό;
Πού είναι αυτό το κεφαλάκι
που φυσούσε τον αυλό;
Που είχε όνειρο το σώμα,
μονοπάτι η αναπνοή.
Κι έναν κόσμο είχε ακόμα
των ανθρώπων η ζωή...
Οπωσδήποτε παράθυρο
Να βλέπω έξω να χαμογελώ
Οπωσδήποτε παράθυρο
Και ποιον δεν πήρα εγώ με το καλό;
Οπωσδήποτε παράθυρο
Για να πιστέψω πάλι απ' την αρχή
Οπωσδήποτε παράθυρο
Μπροστά σε μένα αλλάζει μια εποχή...
Αχ, πώς μου 'γινε
τ' αλφάβητο του είναι μου τραυλό;
Και το μαύρο χαρακάκι
για τα σχέδιά μου στρεβλό;
Ίσως να 'φτασε η ώρα,
ίσως να 'ρθε η στιγμή
Να φυλάξω απ' την Πανδώρα
την ελπίδα στο κουτί...
Οπωσδήποτε παράθυρο
Να βλέπω έξω να χαμογελώ
Οπωσδήποτε παράθυρο
Και ποιον δεν πήρα εγώ με το καλό;
Οπωσδήποτε παράθυρο
Για να πιστέψω πάλι απ' την αρχή
Οπωσδήποτε παράθυρο
Μπροστά σε μένα αλλάζει μια εποχή...