Η κοινωνία βαριά στενάζει, σκληρά η φτώχια την εσπαράζει,
τι θ'απογίνει μ'αυτό το χάλι, αυτός ο δρόμος που θα μας βγάλει,
τι θ'απογίνει μ'αυτό το χάλι, αυτός ο δρόμος που θα μας βγάλει.
Η δυστυχία μας κουρελιάζει, απ'τις πληγές μας το αίμα στάζει,
τι μαύρα χρόνια καταραμένα, τα νειάτα φεύγουν, πάνε χαμένα,
τι μαύρα χρόνια καταραμένα, τα νειάτα φεύγουν, πάνε χαμένα.
Φτωχέ διαβάτη με τον καημό σου, εγώ τον ξέρω τον σπαραγμό σου,
δεν είσαι μόνος στην οικουμένη, υπάρχουν κι άλλοι βασανισμένοι,
δεν είσαι μόνος στην οικουμένη, υπάρχουν κι άλλοι βασανισμένοι
τι θ'απογίνει μ'αυτό το χάλι, αυτός ο δρόμος που θα μας βγάλει,
τι θ'απογίνει μ'αυτό το χάλι, αυτός ο δρόμος που θα μας βγάλει.
Η δυστυχία μας κουρελιάζει, απ'τις πληγές μας το αίμα στάζει,
τι μαύρα χρόνια καταραμένα, τα νειάτα φεύγουν, πάνε χαμένα,
τι μαύρα χρόνια καταραμένα, τα νειάτα φεύγουν, πάνε χαμένα.
Φτωχέ διαβάτη με τον καημό σου, εγώ τον ξέρω τον σπαραγμό σου,
δεν είσαι μόνος στην οικουμένη, υπάρχουν κι άλλοι βασανισμένοι,
δεν είσαι μόνος στην οικουμένη, υπάρχουν κι άλλοι βασανισμένοι