Στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Aγγίζω τα χείλη σου Aγνή
και μας παίρνει η αυγή
όταν πέφτει η βροχή.
Στα μάτια σου παίζει ένα φώς,
κι ο αέρας περνάει,
στα φιλιά σου γελάει
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό,
μα η καρδιά σου ανασαίνει,
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.
Σε βλέπω με μάτια κλειστά
σα να βρίσκεσαι εδώ
κι όμως είσαι μακρυά.
Θυμάμαι τραγούδια να λες
για τις άδειες στιγμές
τις χαμένες καρδιές.
Στο λαβύρινθο έχω χαθεί
του Θησέα κρατάω την κλωστή
μα τα χέρια πονάνε
και τα μάτια ξεχνάνε.
Aγγίζω τα χέρια σου Aγνή
το κεφάλι μου γέρνει
και ο ύπνος με παίρνει.
Δεν θέλω ούτε λέξη να πώ
στ' ανοιχτά τ' όνειρο
με κρατάει ναυαγό.
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
Aγγίζω τα χείλη σου Aγνή
και μας παίρνει η αυγή
όταν πέφτει η βροχή.
Στα μάτια σου παίζει ένα φώς,
κι ο αέρας περνάει,
στα φιλιά σου γελάει
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό,
μα η καρδιά σου ανασαίνει,
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.
Σε βλέπω με μάτια κλειστά
σα να βρίσκεσαι εδώ
κι όμως είσαι μακρυά.
Θυμάμαι τραγούδια να λες
για τις άδειες στιγμές
τις χαμένες καρδιές.
Στο λαβύρινθο έχω χαθεί
του Θησέα κρατάω την κλωστή
μα τα χέρια πονάνε
και τα μάτια ξεχνάνε.
Aγγίζω τα χέρια σου Aγνή
το κεφάλι μου γέρνει
και ο ύπνος με παίρνει.
Δεν θέλω ούτε λέξη να πώ
στ' ανοιχτά τ' όνειρο
με κρατάει ναυαγό.
Στο παράθυρο γέρνω να δω
το χρυσάφι του κόσμου θαμπό
μα η καρδιά σου ανασαίνει
κι όπως πρίν μ' ανασταίνει.