Senor, Senor
Μήπως ξέρεις να μου πεις που πηγαίνεις ποιον θα βρεις
Στο όνειρό μου σ'έχω ξαναδεί και νομίζω ότι ζείς ακόμα εκεί
Senor, Senor
Πού να κρύβεται κι αυτή με ποιον να' ναι πού να ζει
Βαρέθηκα την πόρτα να κοιτάω για ποιο ψέμα και ποια αλήθεια ξενυχτάω;
Έχει γίνει ο αέρας σιδερένιος σταυρός
Σαν αυτό που κρατούσε ο γυμνός της λαιμός
Κι αυτή η φάλτσα ορχήστρα παίζει σαν να γελά
Μοιάζει να με φωνάζει και να μην με ξεχνά
Senor, Senor
Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι μ' ένα δράκο που σκοτώνει
Με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός έχω αλλάξει και η ζωή με θέλει αλλιώς
Έχει γίνει και ο αέρας σιδερένιος σταυρός...
Senor, Senor
Ο,τι έχει μείνει από μένα στο πάτωμα θέλω απλώς να μαζέψω
Δώσε μου ακόμα ένα λεπτό κι είμαι έτοιμος αν είσαι εσύ κι εγώ
Senor, Senor
Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι...
Μήπως ξέρεις να μου πεις που πηγαίνεις ποιον θα βρεις
Στο όνειρό μου σ'έχω ξαναδεί και νομίζω ότι ζείς ακόμα εκεί
Senor, Senor
Πού να κρύβεται κι αυτή με ποιον να' ναι πού να ζει
Βαρέθηκα την πόρτα να κοιτάω για ποιο ψέμα και ποια αλήθεια ξενυχτάω;
Έχει γίνει ο αέρας σιδερένιος σταυρός
Σαν αυτό που κρατούσε ο γυμνός της λαιμός
Κι αυτή η φάλτσα ορχήστρα παίζει σαν να γελά
Μοιάζει να με φωνάζει και να μην με ξεχνά
Senor, Senor
Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι μ' ένα δράκο που σκοτώνει
Με καλώδια κρατιέμαι ζωντανός έχω αλλάξει και η ζωή με θέλει αλλιώς
Έχει γίνει και ο αέρας σιδερένιος σταυρός...
Senor, Senor
Ο,τι έχει μείνει από μένα στο πάτωμα θέλω απλώς να μαζέψω
Δώσε μου ακόμα ένα λεπτό κι είμαι έτοιμος αν είσαι εσύ κι εγώ
Senor, Senor
Ζω σ' αυτό το σπασμένο βαγόνι...