Παραδομένος για καιρό σε κάποιο όνειρο τρελό κόντευα να ξεχάσω
την ομορφιά που είχα πει πως δεν θα ξέχναγα γιατί ήτανε η δικιά σου
Στην αυλή κάποιας κυρίας αρετής ή ευτυχίας έπεφτε λοξά το φως
κι είχαν γίνει κάτι σκύλοι οι καλύτεροι μου φίλοι και ο ήλιος αδελφός
Τσαλακωμένος ουρανός ο κάμπος μελαγχολικός μα κάπου εκεί στο βάθος
μια ηλιαχτίδα μαχαιριά κάποιου άλλου κόσμου τα κλειδιά φώτιζε κατά λάθος
Στην αυλή κάποιας κυρίας αρετής ή ευτυχίας έπεφτε λοξά το φως
κι είχαν γίνει κάτι γρίλιες οι καλύτεροι μου φίλες και ο ήλιος αδελφός
Παραδομένος για καιρό σε κάποιο όνειρο τρελό κόντευα να ξεχάσω
την ομορφιά που είχα πει πως δεν θα ξέχναγα γιατί ήτανε η δικιά σου
την ομορφιά που είχα πει πως δεν θα ξέχναγα γιατί ήτανε η δικιά σου
Στην αυλή κάποιας κυρίας αρετής ή ευτυχίας έπεφτε λοξά το φως
κι είχαν γίνει κάτι σκύλοι οι καλύτεροι μου φίλοι και ο ήλιος αδελφός
Τσαλακωμένος ουρανός ο κάμπος μελαγχολικός μα κάπου εκεί στο βάθος
μια ηλιαχτίδα μαχαιριά κάποιου άλλου κόσμου τα κλειδιά φώτιζε κατά λάθος
Στην αυλή κάποιας κυρίας αρετής ή ευτυχίας έπεφτε λοξά το φως
κι είχαν γίνει κάτι γρίλιες οι καλύτεροι μου φίλες και ο ήλιος αδελφός
Παραδομένος για καιρό σε κάποιο όνειρο τρελό κόντευα να ξεχάσω
την ομορφιά που είχα πει πως δεν θα ξέχναγα γιατί ήτανε η δικιά σου