08. Η μπαλάντα του φίλου
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
=================
Μπήκα στ`αμάξι κι έφυγα, μια νύχτα ξαφνικά
κατέβηκα στη θάλασσα, στα μέρη τα γνωστά
και κάπνισα και σκέφτηκα, και κάπνισα ξανά,
και πήγα κι επισκέφτηκα ένα φίλο απ`τα παλιά.
Μου άνοιξε αλλιώτικος, με τα μισά μαλλιά
γελούσαμε σα δυο χαζοί, χωρίς να πούμε γεια,
με κέρασε γλυκό κρασί και φρούτα δροσερά,
πώς σου`ρθε όλο με ρώταγε, και ήρθες ξαφνικά.
Φίλε μου,πες μου πού τραβάμε και δε βλεπόμαστε,
και δε μιλάμε,
τα ίδια ονειρευόμαστε, γιατί δεν τραγουδάμε.
Και του`πα πως βαρέθηκα, την τρύπια μου ζωή,
που όλο την εγέμιζα, μα έμενε αδειανή,
κι απόψε σαν να ξύπνησα, απ`όνειρο κακό,
το`σκασα σαν μικρό παιδί, και ήρθα να σε βρω..
Φίλε μου,πες μου πού τραβάμε και δε βλεπόμαστε,
και δε μιλάμε,
τα ίδια ονειρευόμαστε, γιατί δεν τραγουδάμε.
======================
Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου
=================
Μπήκα στ`αμάξι κι έφυγα, μια νύχτα ξαφνικά
κατέβηκα στη θάλασσα, στα μέρη τα γνωστά
και κάπνισα και σκέφτηκα, και κάπνισα ξανά,
και πήγα κι επισκέφτηκα ένα φίλο απ`τα παλιά.
Μου άνοιξε αλλιώτικος, με τα μισά μαλλιά
γελούσαμε σα δυο χαζοί, χωρίς να πούμε γεια,
με κέρασε γλυκό κρασί και φρούτα δροσερά,
πώς σου`ρθε όλο με ρώταγε, και ήρθες ξαφνικά.
Φίλε μου,πες μου πού τραβάμε και δε βλεπόμαστε,
και δε μιλάμε,
τα ίδια ονειρευόμαστε, γιατί δεν τραγουδάμε.
Και του`πα πως βαρέθηκα, την τρύπια μου ζωή,
που όλο την εγέμιζα, μα έμενε αδειανή,
κι απόψε σαν να ξύπνησα, απ`όνειρο κακό,
το`σκασα σαν μικρό παιδί, και ήρθα να σε βρω..
Φίλε μου,πες μου πού τραβάμε και δε βλεπόμαστε,
και δε μιλάμε,
τα ίδια ονειρευόμαστε, γιατί δεν τραγουδάμε.
======================