Νύχτες μακριές
πέρα απ' το άρωμα του πόθου
το νοιώθω σαν χτες
Νύχτα θολή
δυο λευκά περιστέρια
μια πελώρια σιωπή
Μαύρος καπνός
ένας δρόμος για μάς
ένας μουντός ουρανός
Πιο δυνατό
από το πάθος του ανέμου
απ' την οργή των θεών
Ζαλίζει, όταν θα σβήσουν τα φώτα,
το άρωμα της,
το σκοτάδι τρυπά
Λόγια πολλά
σαν μια αντανάκλαση που σβήνει
όπως το φως κι η σκιά
Νύχτες τρελλές
εκεί στα Κάστρα που γυρνούσαμε
μαζί μέχρι χτες
Θέλω να πω στην ψυχή μου
πως υπάρχω
είμαι εδώ, είμαι εδώ...
πέρα απ' το άρωμα του πόθου
το νοιώθω σαν χτες
Νύχτα θολή
δυο λευκά περιστέρια
μια πελώρια σιωπή
Μαύρος καπνός
ένας δρόμος για μάς
ένας μουντός ουρανός
Πιο δυνατό
από το πάθος του ανέμου
απ' την οργή των θεών
Ζαλίζει, όταν θα σβήσουν τα φώτα,
το άρωμα της,
το σκοτάδι τρυπά
Λόγια πολλά
σαν μια αντανάκλαση που σβήνει
όπως το φως κι η σκιά
Νύχτες τρελλές
εκεί στα Κάστρα που γυρνούσαμε
μαζί μέχρι χτες
Θέλω να πω στην ψυχή μου
πως υπάρχω
είμαι εδώ, είμαι εδώ...