Βάλε να δούμε κάτι, βάλε να δούμε, άλλαξε, άλλαξε. Άλλο άλλο, ο Κωστάκος είν'αυτός, άλλο άλλο.
-Έπρεπε να το κάνει αυτό, ξέρουμε ότι είναι βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος έπρεπε να το κάνει. Και τελικά αποφασίσαμε να είμαστε εμείς αυτοί: είμαστε οι εκλεγμένοι από το μεγάλο αυτοκράτορα, τον προφήτη της χιπχόπ και... αυτό θα κάνουμε.
Η γάτα η χοντρή x5
Είμαι ένας γάιδαρος που κουβαλάει βάρη
από τη Χολαργάρα ίσα με τη Βάρη
μουλάρι ο Μιθριδάτης που κουβαλάει παρέα
κι ο Πρύτανης το βόδι που μουγγανάει γενναία
και πέσαμε απ'το πουθενά μες στη χιπχόπ σκηνή
εγώ λίγο τεντώθηκα είχα κοντό σκοινί
κι είπαμε «δε φτιάχνουμε συγκρότημα της μόδας
με τραγουδάκια χωρίς καν το άγγιγμα της σόδας;»
Πήρα ένα κωλόχαρτο, πήρα κι ένα πάρκερ
πήρα το φίλο Μιθριδά και λίγο κλάιβ μπάρκερ
και γράψαμε στιχάκια, βλακείες στην ουσία
αφού δεν αναφέραν ούτε μία συνουσία
Και πρόσεξε τραγουδιστή μην πάθεις καμιά νιλά
για να πιαστείς μιλάς για σεξ ή λες για τη μαυρίλα
κι έχεις την εντύπωση μαύρα όταν τα βάφεις
ευθύς πως είστε ποιητής ο μέγιστος Καβάφης
παραγωγή του Μιθριδά που ήταν για τα μπάζα
ένα ακατέργαστο δε μπλοπ μια σιχαμένη μάζα
κι ο Πρύτανης σκρατσάριζε σκρατσάκια ελεγκάνς
κι ευθύς τον κατηγόρησαν αυτοί που παίζουν τρανς
κι εμείς οι κακομοίρηδες ενιώσαμε Ιούδες
μας λέγανε προσωρινούς «οι πολικές αρκούδες»
μα τους Σάιμον Γκαρφάνκελ μια λύση περιοπής
θα διδάξουμε στον κόσμοτα τον ήχο της σιωπής!
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
(η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!)
Ευτυχώς υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι από μας
που σώζουν τη σκηνή πριν να γίνει ο λαπάς
και ραπάρουν ζωντανά μέσα στο χιπχόπ το ρεύμα
και δε γλείφουνε κανένα να κερδίσουν κάνα γεύμα
Έτσι ακρίβυνε το ρεύμα
φτάνει όσο ένα γεύμα
κοκκαλάκια περισσεύμα
τα μεγάλα επιτεύγμα
ταχέα ταριχεύμα
τα σκαλιστά μιλεύμα
τα ραπάρουν σα διαφήμιση
δε μένουνε στη φήμιση
μα είναι αληθινή
είναι πραγματική
είναι αυθεντική
και όχι παλαβή
ενώ εμείς παραμένουμε μουρλοί
λέμε το Μιθριδάτη «το καημένο το παιδί»
προχωρημένη η ηλικία του παππούλη του Μετζέλου
που τώρα πια ρουφάει το μαλλάκι του αγγέλου
κι ο Πρύτανης κι εκείνος χάνει πια τον εαυτό του
καταντάει ο Ζαγοραί με το χέρι το κουλό του
κι έτσι μόνος στο σαλόνι σκέφτομαι «πώς θα ζήσω;»
θα πεθάνω ή αλλιώς...
Θα μελαγχολήσω
κι ύστερα εγώ κι ύστερα εγώ πώς θα συνεχίσω;
Συνεχίζω λυπήρα αυτήν τη στιχομυθία
θα παχύνω και θα γίνω σαν τη θεία Μεταξία
διαλύω το συγκρότημα, πάνε τα Ημίζ
θα παίζω με τους φίλους μου κυνηγητό και μπιζ
έλεγες λες θα μπιζ μα στην τελική εμείς
σαν τη ρώσικη μπαμπούσκα ενωμένοι και οι τρεις
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
Γατουλίτσα μου γλυκιά
φεκερεφύλα μου τα φούλλα
η γάτα η χοντρούλα στη σκεπούλα
η γάτα η παχουλούλα που κυλάει
ο γάτος ο παχύλος
είναι κι ερωτύλος
ο γάτος της σκεπής, ο τσιφ
ο γάτος αυτοκράτορας
με τα δεκανίκια
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
Η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!
-Ζήτω ο γάτος μας! Ζήτω ο ελευθερωτής μας! Εσύ είσαι τώρα ο καινούργιος μας αφέντης!
-Όχι καλοί μου άνθρωποι! Ο αφέντης σας από σήμερα θα είναι
-Έπρεπε να το κάνει αυτό, ξέρουμε ότι είναι βρώμικη δουλειά, αλλά κάποιος έπρεπε να το κάνει. Και τελικά αποφασίσαμε να είμαστε εμείς αυτοί: είμαστε οι εκλεγμένοι από το μεγάλο αυτοκράτορα, τον προφήτη της χιπχόπ και... αυτό θα κάνουμε.
Η γάτα η χοντρή x5
Είμαι ένας γάιδαρος που κουβαλάει βάρη
από τη Χολαργάρα ίσα με τη Βάρη
μουλάρι ο Μιθριδάτης που κουβαλάει παρέα
κι ο Πρύτανης το βόδι που μουγγανάει γενναία
και πέσαμε απ'το πουθενά μες στη χιπχόπ σκηνή
εγώ λίγο τεντώθηκα είχα κοντό σκοινί
κι είπαμε «δε φτιάχνουμε συγκρότημα της μόδας
με τραγουδάκια χωρίς καν το άγγιγμα της σόδας;»
Πήρα ένα κωλόχαρτο, πήρα κι ένα πάρκερ
πήρα το φίλο Μιθριδά και λίγο κλάιβ μπάρκερ
και γράψαμε στιχάκια, βλακείες στην ουσία
αφού δεν αναφέραν ούτε μία συνουσία
Και πρόσεξε τραγουδιστή μην πάθεις καμιά νιλά
για να πιαστείς μιλάς για σεξ ή λες για τη μαυρίλα
κι έχεις την εντύπωση μαύρα όταν τα βάφεις
ευθύς πως είστε ποιητής ο μέγιστος Καβάφης
παραγωγή του Μιθριδά που ήταν για τα μπάζα
ένα ακατέργαστο δε μπλοπ μια σιχαμένη μάζα
κι ο Πρύτανης σκρατσάριζε σκρατσάκια ελεγκάνς
κι ευθύς τον κατηγόρησαν αυτοί που παίζουν τρανς
κι εμείς οι κακομοίρηδες ενιώσαμε Ιούδες
μας λέγανε προσωρινούς «οι πολικές αρκούδες»
μα τους Σάιμον Γκαρφάνκελ μια λύση περιοπής
θα διδάξουμε στον κόσμοτα τον ήχο της σιωπής!
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
(η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!)
Ευτυχώς υπάρχουν άλλοι, καλύτεροι από μας
που σώζουν τη σκηνή πριν να γίνει ο λαπάς
και ραπάρουν ζωντανά μέσα στο χιπχόπ το ρεύμα
και δε γλείφουνε κανένα να κερδίσουν κάνα γεύμα
Έτσι ακρίβυνε το ρεύμα
φτάνει όσο ένα γεύμα
κοκκαλάκια περισσεύμα
τα μεγάλα επιτεύγμα
ταχέα ταριχεύμα
τα σκαλιστά μιλεύμα
τα ραπάρουν σα διαφήμιση
δε μένουνε στη φήμιση
μα είναι αληθινή
είναι πραγματική
είναι αυθεντική
και όχι παλαβή
ενώ εμείς παραμένουμε μουρλοί
λέμε το Μιθριδάτη «το καημένο το παιδί»
προχωρημένη η ηλικία του παππούλη του Μετζέλου
που τώρα πια ρουφάει το μαλλάκι του αγγέλου
κι ο Πρύτανης κι εκείνος χάνει πια τον εαυτό του
καταντάει ο Ζαγοραί με το χέρι το κουλό του
κι έτσι μόνος στο σαλόνι σκέφτομαι «πώς θα ζήσω;»
θα πεθάνω ή αλλιώς...
Θα μελαγχολήσω
κι ύστερα εγώ κι ύστερα εγώ πώς θα συνεχίσω;
Συνεχίζω λυπήρα αυτήν τη στιχομυθία
θα παχύνω και θα γίνω σαν τη θεία Μεταξία
διαλύω το συγκρότημα, πάνε τα Ημίζ
θα παίζω με τους φίλους μου κυνηγητό και μπιζ
έλεγες λες θα μπιζ μα στην τελική εμείς
σαν τη ρώσικη μπαμπούσκα ενωμένοι και οι τρεις
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
Γατουλίτσα μου γλυκιά
φεκερεφύλα μου τα φούλλα
η γάτα η χοντρούλα στη σκεπούλα
η γάτα η παχουλούλα που κυλάει
ο γάτος ο παχύλος
είναι κι ερωτύλος
ο γάτος της σκεπής, ο τσιφ
ο γάτος αυτοκράτορας
με τα δεκανίκια
Η γάτα η χοντρή που αράζει στη σκεπή
μας κοιτάζει σαν ποντίκια
που χρωστάνε δέκα νοίκια
Η γάτα η χοντρή... με δεκανίκια!
-Ζήτω ο γάτος μας! Ζήτω ο ελευθερωτής μας! Εσύ είσαι τώρα ο καινούργιος μας αφέντης!
-Όχι καλοί μου άνθρωποι! Ο αφέντης σας από σήμερα θα είναι