Φόνισσα μάνα, φόνισσα
Μια δίχως τέλος προσευχή και γη καμμένη
Αλλοτινή, παντοτινή και γελασμένη
Ποια θυσία, ακόμα, τώρα απομένει
Γύρω ο τόπος σκοτεινιάζει
Μύρισε βροχή - στο χώμα -,
Μείνε δίπλα μου λίγο ακόμα
Φόνισσα μάνα, φόνισσα,
Εσύ γλυκό της Κυριακής και καταιγίδα,
Εσύ μεζούρα στη χαρά και στην ελπίδα
Εσύ μου 'στησες την πιο δεινή παγίδα
Φόνισσα μάνα, φόνισσα,
Σκυλί ο χρόνος που δαγκώνει και σου μοιάζω
Στον πιο βαθύ μου στεναγμό σε κατεβάζω
Κι από το στόμα μου σ' ακούω και τρομάζω.
Μια δίχως τέλος προσευχή και γη καμμένη
Αλλοτινή, παντοτινή και γελασμένη
Ποια θυσία, ακόμα, τώρα απομένει
Γύρω ο τόπος σκοτεινιάζει
Μύρισε βροχή - στο χώμα -,
Μείνε δίπλα μου λίγο ακόμα
Φόνισσα μάνα, φόνισσα,
Εσύ γλυκό της Κυριακής και καταιγίδα,
Εσύ μεζούρα στη χαρά και στην ελπίδα
Εσύ μου 'στησες την πιο δεινή παγίδα
Φόνισσα μάνα, φόνισσα,
Σκυλί ο χρόνος που δαγκώνει και σου μοιάζω
Στον πιο βαθύ μου στεναγμό σε κατεβάζω
Κι από το στόμα μου σ' ακούω και τρομάζω.