Η θάλασσα γεννήθηκε από δάκρυ
που πήρε το γαλάζιο τ' ουρανού
και κύλησε στη γη απ' άκρη σ' άκρη,
τον πόνο να γλυκαίνει και το νου.
Μα ειν' αργά-μα ειν' αργά,
μα ειν' αργά για προσευχές
και ορκισμένες αγκαλιές,
είναι αργά για τα πολλά και τα σπουδαία.
Μα ειν' αργά...
Η θάλασσα γεννήθηκε από αίμα
γι' αυτό και κοκκινίζει δυό φορές,
στο έμπα της αυγής μα και στο γέρμα,
τις ώρες που ξεπλένονται οι πληγές.
που πήρε το γαλάζιο τ' ουρανού
και κύλησε στη γη απ' άκρη σ' άκρη,
τον πόνο να γλυκαίνει και το νου.
Μα ειν' αργά-μα ειν' αργά,
μα ειν' αργά για προσευχές
και ορκισμένες αγκαλιές,
είναι αργά για τα πολλά και τα σπουδαία.
Μα ειν' αργά...
Η θάλασσα γεννήθηκε από αίμα
γι' αυτό και κοκκινίζει δυό φορές,
στο έμπα της αυγής μα και στο γέρμα,
τις ώρες που ξεπλένονται οι πληγές.