Ταγκό βουβό
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Όργανα βρεγμένα υπαίθρια, ολέθρια τα όργανα
σαν όρθια γροθιά του έρωτα, ανθρώπινα κι άναρθρα
σχεδόν υπέρυθρα μας σπρώχναν βαθιά σε κάτι νεόκτιστα
που λες κι οι εποχές τι φτωχές βασανισμένες αγκαλιές.
Σε κρατούσα, ήμουν παιδί κι απάνω σου σκιρτούσα
τα χρόνια πέρασαν σ' αποζητούσα, ό,τι κι αν έγινα
δεν το αγαπούσα, σ' αυτό το όρθιο βιαστικό ακουμπούσα
και ξάφνου όρθια σε τραβώ σ' ένα ταγκό βουβό.
Δεν μιλά, θροΐζουν οι κάλτσες της, η μέση της πάμφωτη,
η σάλα πετάει. Στο ταγκό στροφή μέχρι κάπου εδώ,
το μνήμα μου άναυδο κοιτάει προς τα 'δώ και παίρνει
τον εγωισμό των εραστών του ταγκό και αφήνει τον βουβό καημό.
Σε κρατούσα, ήμουν παιδί κι απάνω σου σκιρτούσα
τα χρόνια πέρασαν σ' αποζητούσα, ό,τι κι αν έγινα
δεν το αγαπούσα, σ' αυτό το όρθιο βιαστικό ακουμπούσα
και ξάφνου όρθια σε τραβώ σ' ένα ταγκό βουβό.
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος
Όργανα βρεγμένα υπαίθρια, ολέθρια τα όργανα
σαν όρθια γροθιά του έρωτα, ανθρώπινα κι άναρθρα
σχεδόν υπέρυθρα μας σπρώχναν βαθιά σε κάτι νεόκτιστα
που λες κι οι εποχές τι φτωχές βασανισμένες αγκαλιές.
Σε κρατούσα, ήμουν παιδί κι απάνω σου σκιρτούσα
τα χρόνια πέρασαν σ' αποζητούσα, ό,τι κι αν έγινα
δεν το αγαπούσα, σ' αυτό το όρθιο βιαστικό ακουμπούσα
και ξάφνου όρθια σε τραβώ σ' ένα ταγκό βουβό.
Δεν μιλά, θροΐζουν οι κάλτσες της, η μέση της πάμφωτη,
η σάλα πετάει. Στο ταγκό στροφή μέχρι κάπου εδώ,
το μνήμα μου άναυδο κοιτάει προς τα 'δώ και παίρνει
τον εγωισμό των εραστών του ταγκό και αφήνει τον βουβό καημό.
Σε κρατούσα, ήμουν παιδί κι απάνω σου σκιρτούσα
τα χρόνια πέρασαν σ' αποζητούσα, ό,τι κι αν έγινα
δεν το αγαπούσα, σ' αυτό το όρθιο βιαστικό ακουμπούσα
και ξάφνου όρθια σε τραβώ σ' ένα ταγκό βουβό.