Ξανά ξανά ξανά ξανά ξανά
Έρμος και βαρύς στο μονοπάτι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
με το σακούλι άδειο κι ένα μωρό στην πλάτη
ντιρετεμ λε ντιλέμ
γυρνάω σαν τα φίδια σαν τ'αγριοπούλια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και πίσω απ'το βουνό ακούω νταούλια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και βλέπω τη κοιλάδα μεσ΄το λιοπύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και βλέπω το χωριό να ΄τοιμάζει πανηγύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
δίνω μιά τρεχάλα ψηλά στους λόφους
ντιρετεμ λε ντιλέμ
να φτασω στοτς μπαξέδες και στους ανθρώπους
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Ένα δύο μπα μπα
Τον ξέρω αυτόνα τον χόρο κι αυτή την λάμψη της ταινίας στον καθρέφτη την έχω ξαναδεί
γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή και χαιρετω σας και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά μέστο καθρέφτη κλειδωμένα
Το ξέρω αυτό το βουιτό μεσ' από στρόγγυλες στοές κι από πηγάδια σκεπασμένα
μεσ' από δάση μυστικά προιστορικά βαθιά στον πάγο φυλαγμένα
έρχεται κατά πάνω μου και με τιλύγει φέρνω το δάχτυλο στα χείλη
Σςςςςς Σςςςςς
Τι τρέχει εγίνε κατολίσθηση κ' επέσε κάνας βράχος
Τα πλήθη ααααα ουρλιάζουν ααααα στις κερκίδες ντέφια νταούλια κρόταλα χτυπολογούν στο βάθος
ανηφορίζουνε πομπές και μπαίνει ο μέγας τράγος ο πρωταγονιστής μ' ένα πριόνι
φοράει τενεκεδένιο στέμμα κι ένα ζευγάρι παροπίδες
ραντίζει με αίμα τις πέτρινες κερκίδες κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει
Χοροπηδώ χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μεσ'το μυαλό μου
μεσ' το μυαλό μου που'χει όρια και μιά ελευθερία ζόρικια αλοίμονό μου
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Αε υιό αε υιού ελευθερία η θάνατος ο κόσμος είν' αδιάβατος
κι ο χορός μου κάνει κύκλο και με κλείνει και με κλείνει και με κλείνει από παντού
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Ήρθαν γύρο από την Κρήνη ένα τσούρμο θεατρίνοι πήγα να τους δω κι εγώ
κι είδα μον' τον αρχηγό τους ματωμένο ξαπλωμένο μεσ'το έρημο χωριό
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Σςςςςς Σςςςςς Σςςςςς Σςςςςς
Σε τούτα τα Βαλκάνια σε τούτο τον αιώνα
ντιρετεμ λε ντιλέμ
συνάντησα τους φίλους μου μια νύχτα του χειμώνα
ντιρετεμ λε ντιλέμ
κάθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και σαν με είδαν νά'ρχομαι γουρλώσανε τα μάτια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Γιατί όλο τούτο τον καιρό μ'είχαν για πεθαμενο
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και πίνανε γλυκό κρασί ψωμάκι σιταρένιο
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Κι αφού με καλοσώρισαν κι αφού με βαρεθήκαν
ντιρετεμ λε ντιλέμ
κατάλαβαν την φάρσα μου και μ' αρνηθήκαν
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Ασε τα θαύματα την μάσκα πέταξε
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Μοιράζω το ψωμί σας δίνω το παγούρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και το τραγούδι λέει πως παίρνω την ευθύνη
ντιρετεμ λε ντιλέμ
πως είμαι αρχηγός σ'αυτό το πανηγύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Έρμος και βαρύς στο μονοπάτι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
με το σακούλι άδειο κι ένα μωρό στην πλάτη
ντιρετεμ λε ντιλέμ
γυρνάω σαν τα φίδια σαν τ'αγριοπούλια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και πίσω απ'το βουνό ακούω νταούλια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και βλέπω τη κοιλάδα μεσ΄το λιοπύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και βλέπω το χωριό να ΄τοιμάζει πανηγύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
δίνω μιά τρεχάλα ψηλά στους λόφους
ντιρετεμ λε ντιλέμ
να φτασω στοτς μπαξέδες και στους ανθρώπους
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Ένα δύο μπα μπα
Τον ξέρω αυτόνα τον χόρο κι αυτή την λάμψη της ταινίας στον καθρέφτη την έχω ξαναδεί
γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή και χαιρετω σας και φιλώ σας
όντα μικρά χρωματιστά μέστο καθρέφτη κλειδωμένα
Το ξέρω αυτό το βουιτό μεσ' από στρόγγυλες στοές κι από πηγάδια σκεπασμένα
μεσ' από δάση μυστικά προιστορικά βαθιά στον πάγο φυλαγμένα
έρχεται κατά πάνω μου και με τιλύγει φέρνω το δάχτυλο στα χείλη
Σςςςςς Σςςςςς
Τι τρέχει εγίνε κατολίσθηση κ' επέσε κάνας βράχος
Τα πλήθη ααααα ουρλιάζουν ααααα στις κερκίδες ντέφια νταούλια κρόταλα χτυπολογούν στο βάθος
ανηφορίζουνε πομπές και μπαίνει ο μέγας τράγος ο πρωταγονιστής μ' ένα πριόνι
φοράει τενεκεδένιο στέμμα κι ένα ζευγάρι παροπίδες
ραντίζει με αίμα τις πέτρινες κερκίδες κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει
Χοροπηδώ χοροπηδώ κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό μεσ'το μυαλό μου
μεσ' το μυαλό μου που'χει όρια και μιά ελευθερία ζόρικια αλοίμονό μου
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Αε υιό αε υιού ελευθερία η θάνατος ο κόσμος είν' αδιάβατος
κι ο χορός μου κάνει κύκλο και με κλείνει και με κλείνει και με κλείνει από παντού
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Ήρθαν γύρο από την Κρήνη ένα τσούρμο θεατρίνοι πήγα να τους δω κι εγώ
κι είδα μον' τον αρχηγό τους ματωμένο ξαπλωμένο μεσ'το έρημο χωριό
Φίδι φίδικο κι αητός μεσ΄το δείπνο το μεγάλο να τελειώσουμε τον μπάλλο Φίδι φίδικο κι αητός
Σςςςςς Σςςςςς Σςςςςς Σςςςςς
Σε τούτα τα Βαλκάνια σε τούτο τον αιώνα
ντιρετεμ λε ντιλέμ
συνάντησα τους φίλους μου μια νύχτα του χειμώνα
ντιρετεμ λε ντιλέμ
κάθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και σαν με είδαν νά'ρχομαι γουρλώσανε τα μάτια
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Γιατί όλο τούτο τον καιρό μ'είχαν για πεθαμενο
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και πίνανε γλυκό κρασί ψωμάκι σιταρένιο
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Κι αφού με καλοσώρισαν κι αφού με βαρεθήκαν
ντιρετεμ λε ντιλέμ
κατάλαβαν την φάρσα μου και μ' αρνηθήκαν
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Ασε τα θαύματα την μάσκα πέταξε
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε
ντιρετεμ λε ντιλέμ
Μοιράζω το ψωμί σας δίνω το παγούρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι
ντιρετεμ λε ντιλέμ
και το τραγούδι λέει πως παίρνω την ευθύνη
ντιρετεμ λε ντιλέμ
πως είμαι αρχηγός σ'αυτό το πανηγύρι
ντιρετεμ λε ντιλέμ