Χρειάζομαι μέρες που να εκτείνονται στις νύχτες σου
χίλια φιλιά να με χορτάσουνε μ' αιθάλη
άγριους ανέμους να γυρίζουνε τους δείκτες μου
και μια αγκαλιά να γείρω μέσα το κεφάλι.
Χρειάζομαι μάρτυρες να θρέψουν με το αίμα τους
την αγωνία που χλωμιάζει την καρδιά μου
άθλιους εχθρούς να κατοικήσω μες στο βλέμμα τους
κι ένα κοχύλι για ν' ακούσω τ' όνομά μου.
Νεκρούς πλανήτες για ν' αστράψουν απ' τη λύσσα μου
θαμπό ασήμι να θυμάμαι τη ματιά σου
ένα σφαγείο να προσφέρω την αλήθεια μου
και μια στεριά για να ξεβράσω τα όνειρά μου.
χίλια φιλιά να με χορτάσουνε μ' αιθάλη
άγριους ανέμους να γυρίζουνε τους δείκτες μου
και μια αγκαλιά να γείρω μέσα το κεφάλι.
Χρειάζομαι μάρτυρες να θρέψουν με το αίμα τους
την αγωνία που χλωμιάζει την καρδιά μου
άθλιους εχθρούς να κατοικήσω μες στο βλέμμα τους
κι ένα κοχύλι για ν' ακούσω τ' όνομά μου.
Νεκρούς πλανήτες για ν' αστράψουν απ' τη λύσσα μου
θαμπό ασήμι να θυμάμαι τη ματιά σου
ένα σφαγείο να προσφέρω την αλήθεια μου
και μια στεριά για να ξεβράσω τα όνειρά μου.