Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Είν' η αθωότητα μου, είναι μέσα στη σιωπή
Σ' ένα θησαυρό κρυμμένο που γυρεύω μια ζωή
Μην τη ξόδεψα στα ζάρια μην τη πήρε το κρασί
Ίσως φταιει η βροχή που κλαιει με παράπονο κι οργή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Χάνω την ισορροπία ο αέρας με τρυπά
Φταινε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
Οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
Είν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Θα 'ρθω ξανά απ' τα παλιά, σαν το πουλί απ' τον νοτιά
την πόρτα να χτυπήσω
θα 'ναι μια άνοιξη πικρή, όλα θ' ανοίγουνε στην γη
κι απ' την αρχή θ' αρχίσω
Θα 'ναι μια άνοιξη πικρή, όλα θ' ανοίγουνε στην γη
κι απ' την αρχή θ' αρχίσω
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Είν' η αθωότητα μου, είναι μέσα στη σιωπή
Σ' ένα θησαυρό κρυμμένο που γυρεύω μια ζωή
Μην τη ξόδεψα στα ζάρια μην τη πήρε το κρασί
Ίσως φταιει η βροχή που κλαιει με παράπονο κι οργή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Χάνω την ισορροπία ο αέρας με τρυπά
Φταινε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
Οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
Είν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Θα 'ρθω ξανά απ' τα παλιά, σαν το πουλί απ' τον νοτιά
την πόρτα να χτυπήσω
θα 'ναι μια άνοιξη πικρή, όλα θ' ανοίγουνε στην γη
κι απ' την αρχή θ' αρχίσω
Θα 'ναι μια άνοιξη πικρή, όλα θ' ανοίγουνε στην γη
κι απ' την αρχή θ' αρχίσω