Φουρτούνιασε η θάλασσα
και βουρκωθήκαν τα βουνά
είναι βουβά τ' αηδόνια μας
και τα ουράνια σκοτεινά
κι η δόλια μου ματιά θολή
παιδί μου ώρα σου καλή Δις
Βουίζει το κεφάλι μου
σαν του χειμάρου τη βοή
ξεράθηκαν τα χείλη μου
και μου εκόπηκε η πνοή
σ' αυτό το ύστερο φιλί
παιδί μου ώρα σου καλή Δις
Να σε παιδέψει ο πλάστης μου
καταραμένη ξενητιά
μας παίρνεις τα παιδάκια μας
και μας αφήνεις στη φωτιά
και πίνουμε τόση χολή
όταν τα λέμε ώρα καλή Δις
και βουρκωθήκαν τα βουνά
είναι βουβά τ' αηδόνια μας
και τα ουράνια σκοτεινά
κι η δόλια μου ματιά θολή
παιδί μου ώρα σου καλή Δις
Βουίζει το κεφάλι μου
σαν του χειμάρου τη βοή
ξεράθηκαν τα χείλη μου
και μου εκόπηκε η πνοή
σ' αυτό το ύστερο φιλί
παιδί μου ώρα σου καλή Δις
Να σε παιδέψει ο πλάστης μου
καταραμένη ξενητιά
μας παίρνεις τα παιδάκια μας
και μας αφήνεις στη φωτιά
και πίνουμε τόση χολή
όταν τα λέμε ώρα καλή Δις