Είναι οι άνθρωποι με τσακισμένη περιφάνεια,
είναι ο κορεσμός που φλερτάρει την παρακμή,
είναι η αποστροφή για κάθε τι αυθεντικό,
είναι αυτού του κόσμου η λατρεία για το εφήμερο,
είναι ο μύθος της υποταγής και του ταξικού διαχωρισμού,
είναι ο μύθος του γάμου, της πατρότητας και της μητρότητας,
είναι ο μύθος του πάντα ένοχου που πάντα θα απολογείται,
είναι ο μύθος του σκοπού που αγιάζει τα μέσα,
είναι η οικολογική καταστροφή στ' όνομα του εκσυγχρονισμού,
είναι η απληστία, ο κονφορμισμός, οι ανασφάλειες,
είναι η ιδεολογία στο ψέμα και το υπερτροφικό "εγώ",
είναι η παγίδα του "ωραίου" και του "πετυχημένου",
είναι που πουλάμε τα πάντα για λίγη εξουσία,
είναι η στιλπνή επιφάνεια και η άγνοια της ουσίας,
είναι που μιλάμε για επιβίωση και όχι για ζωή,
είναι η φιλοσοφία της πολιτικής των ψευδαισθήσεων,
είναι η ψεύτικη απειλή ενός πυρηνικού πολέμου,
είναι τα γηρατειά, ο θάνατος, ο υπέρτατος φόβος,
είναι το μέλλον, το τόσο σκοτεινό και αβέβαιο,
είναι μπροστά στην ταπείνωση που σκύβουμε το κεφάλι,
είναι το τίμημα της αποκτήνωσης που θα πληρώσουμε όλοι,
είναι το τίμημα που πληρώνουμε ήδη.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι ίσως η ζωή μια όμορφη κατάρα,
είναι που δεν αγαπάω και που αρνούμαι να μισήσω,
είναι που δεν θυμάμαι και που αρνούμαι να ξεχάσω,
είναι που πιο πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους,
είναι ίσως η απόκτηση γνώσης το νόημα της ζωής,
είναι που γνώση σημαίνει μοναξιά,
είναι το βλέμμα που αγκαλιάζει την κοφτερή λεπίδα,
είναι η ψυχή που φοράει το αγκάθινο στεφάνι.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι τα επιχειρήματα αυτού του κόσμου άθλια,
είναι που δεν μας πείθουν πια,
είναι το καλύτερο που 'χει αυτός ο κόσμος να κάνει,
είναι να το βουλώσει.
είναι ο κορεσμός που φλερτάρει την παρακμή,
είναι η αποστροφή για κάθε τι αυθεντικό,
είναι αυτού του κόσμου η λατρεία για το εφήμερο,
είναι ο μύθος της υποταγής και του ταξικού διαχωρισμού,
είναι ο μύθος του γάμου, της πατρότητας και της μητρότητας,
είναι ο μύθος του πάντα ένοχου που πάντα θα απολογείται,
είναι ο μύθος του σκοπού που αγιάζει τα μέσα,
είναι η οικολογική καταστροφή στ' όνομα του εκσυγχρονισμού,
είναι η απληστία, ο κονφορμισμός, οι ανασφάλειες,
είναι η ιδεολογία στο ψέμα και το υπερτροφικό "εγώ",
είναι η παγίδα του "ωραίου" και του "πετυχημένου",
είναι που πουλάμε τα πάντα για λίγη εξουσία,
είναι η στιλπνή επιφάνεια και η άγνοια της ουσίας,
είναι που μιλάμε για επιβίωση και όχι για ζωή,
είναι η φιλοσοφία της πολιτικής των ψευδαισθήσεων,
είναι η ψεύτικη απειλή ενός πυρηνικού πολέμου,
είναι τα γηρατειά, ο θάνατος, ο υπέρτατος φόβος,
είναι το μέλλον, το τόσο σκοτεινό και αβέβαιο,
είναι μπροστά στην ταπείνωση που σκύβουμε το κεφάλι,
είναι το τίμημα της αποκτήνωσης που θα πληρώσουμε όλοι,
είναι το τίμημα που πληρώνουμε ήδη.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι ίσως η ζωή μια όμορφη κατάρα,
είναι που δεν αγαπάω και που αρνούμαι να μισήσω,
είναι που δεν θυμάμαι και που αρνούμαι να ξεχάσω,
είναι που πιο πολύ λυπάμαι τους ανθρώπους,
είναι ίσως η απόκτηση γνώσης το νόημα της ζωής,
είναι που γνώση σημαίνει μοναξιά,
είναι το βλέμμα που αγκαλιάζει την κοφτερή λεπίδα,
είναι η ψυχή που φοράει το αγκάθινο στεφάνι.
Αυτός ο κόσμος - θάνατος.
Είναι τα επιχειρήματα αυτού του κόσμου άθλια,
είναι που δεν μας πείθουν πια,
είναι το καλύτερο που 'χει αυτός ο κόσμος να κάνει,
είναι να το βουλώσει.