Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα
μισά και τρομαγμένα,
με σένα...
Με άσπρα ρούχα παιδικά
έσα στου δρόμου τα νερά,
με σένα, με σένα...
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα,
χίλιες φορές το όνομά σου
δικά σου, αυτά, που τράβηξα προχτές
κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις,
για μένα, για μένα...
Πάλι τίποτα, δεν βρήκα,
τίποτα να πω, γυρίζω σαν αερικό,
με της καρδιάς σου την πυξίδα,
σε είδα σ' ένα καθρέφτη μαγικό
άστραφτες σαν ένα βεγγαλικό, σε είδα...
Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα
μισά και τρομαγμένα,
με σένα.
Με άσπρα ρούχα παιδικά,
μέσα στου δρόμου τα νερά,
με σένα, με σένα...
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα
χίλιες φορές το όνομά σου,
δικά σου, αυτά που τράβηξα προχτές
κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις,
για μένα, για μένα...
Μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα
μισά και τρομαγμένα,
με σένα...
Με άσπρα ρούχα παιδικά
έσα στου δρόμου τα νερά,
με σένα, με σένα...
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα,
χίλιες φορές το όνομά σου
δικά σου, αυτά, που τράβηξα προχτές
κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις,
για μένα, για μένα...
Πάλι τίποτα, δεν βρήκα,
τίποτα να πω, γυρίζω σαν αερικό,
με της καρδιάς σου την πυξίδα,
σε είδα σ' ένα καθρέφτη μαγικό
άστραφτες σαν ένα βεγγαλικό, σε είδα...
Πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα
μισά και τρομαγμένα,
με σένα.
Με άσπρα ρούχα παιδικά,
μέσα στου δρόμου τα νερά,
με σένα, με σένα...
Πάλι μέθυσα, πάλι έγραψα
χίλιες φορές το όνομά σου,
δικά σου, αυτά που τράβηξα προχτές
κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις,
για μένα, για μένα...