(Ευθύμης)
MCs εν υπνώσει, DJs εν υπνώσει.
Μά, ποιος σας έχει δώσει τη δόση να σας ναρκώσει;
Ποιος θα κατορθώσει ορθό λόγο να αρθρώσει;
Βγαίνουν τόσοι και τόσοι κι έχουν μηδέν γνώση.
Πάμε!
Εϊν' ο Εύθυμης από 'Αθήνα και πάλι.
Γνωστός ως Γίγας Έψιλον,
γνωστός ως 'Ρίμες "Ατσάλι.
Κι είναι άλλη μία ρίμα, είναι κι άλλη στροφή
για την μεγάλη την μπίζνα που με γεμίζει πίκρα.
Κι είναι πάλι τα ίδια που 'χω γράψει ήδη,
μέσα στο «Που 'ν' οι πέννες σας»,
μέσα στο «Δεν Είναι Παιχνίδι».
Κι έχω κι άλλα να γράψω,
βλέπω κι άλλους να κράζω
Βγαίνω να τους διδάξω,
θέλω να τους πετάξω έξω.
Και δεν θα πιάσω 'κείνους που πορνεύουν,
πού το μυαλό τους στην χλιδή
και στο πουλί τους έχουν.
Αυτοί αυτό βλέπουν κι έτσι αυτό κάνουν.
Μέχρι εκεί μπορούν οπότε μέχρι εκεί φτάνουν.
Οι άλλοι γιατί τους κράζουν; Γιατί κομπάζουν;
Αφού δεν λένε τίποτα...
Βαριέμαι ν' ακούσω τα ραπ πού βγάζουν.
Όποτε να μην μπουν στον κόπο,
άμα με δουν στο δρόμο,
να ψάξουν να βρουν τρόπο να μου πασάρουν πρόμο
Για αυτούς δεν έχω χρόνο,
ούτε για την μαγκιά τους.
Λεν το κρατάν αληθινό στην γειτονιά τους,
όμως νόημα ουδέν κι έτσι παίρνουν μηδέν
και μου δίνουν ευκαιρία να μπω σ' αυτό το ρεφρέν!
MCs, που πάτε;
Τι τραγουδάτε;
Πόσο πεινάτε;
Ο ένας τον άλλο θα φάτε.
Πόσο το πουλάτε
το σάρκινο ράκος που κουβαλάτε;
'Υπνοβάτες στα όνειρα κάποιων άλλων περνάτε.
(Αρτέμης)
Πάρτε το μήνυ-μήνυμα,
μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνϋ-μήνυμα-μά,
μήνυ- μήνυ-μά,μήνυ- μήνυ- μήνυ-μήνυ-μήνυ-μήνυμα-μά,
μήνυ- μήνυ-μά, μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ-μήνυμα-μά,
πρέπει με κάθε τίμημα να ακουστεί τό μήνυμα!
(Ευθύμης)
Πόσα μαγκάκια εκεί έξω λεν' πώς με ψάχνουν;
Γιατί μόλις με βρουν, γυρνάν άλλου
και κοιτάζουν;
Διστάζουν γιατί ξέρουν,
δεν μπορούν να με βλάψουν
και πασχίζουν για να κρύψουν
την μιζέρια πού βγάζουν.
Κι εγώ από την άλλη, δεν το παίζω κακός.
Βλέπεις αν το 'παιζα κακός
κάποιος θα 'ταν νεκρός.
Μπορεί παλιά να ήμουν αλλιώς,
όμως, τώρα είμαι πιο συνετός,
κι επί σκηνής, ευτυχώς,
ξυπνά ο παλιός μου εαυτός.
Κι όσοι με ξέρουν με βλέπουν όπως με ήξεραν.
Κι όσοι δεν με θέλουν, θα μ' έχουν
κι ας μη με ήθελαν.
Κι ενώ βαδίζω ανύποπτα,
αυτοί κοιτούν καχύποπτα.
Γεμίζουνε με μίσος την ψυχή τους για το τίποτα.
Γι* αυτό διαδίδουν αίσχη
και ψεύδη γιατί ειν' ανήθικοι.
Όμως δεν τους πέφτει πελέκι γιατί ειν* ανήλικο:
Φίλε μου το ξέρω πώς ξέρεις
πώς ο καθένας το ξέρει
ότι οι στίχοι μου κόβουνε σαν το μαχαίρι.
Σ' το 'χω ήδη πει.
(Ευθύμης)
DJs, που πάτε;
Που το γυρνάτε;
Πόσο πεινάτε
και μες στα σκουπίδια βουτάτε;
Πόσο το πουλάτε
τον χρόνο στις μίξεις πού σπαταλάτε;
Στο ρυθμό πού σάς παίζουν εσείς
άπλα ακολουθάτε.
Χίπ-χόπερς, που πάτε;
Που τ' ακουμπάτε;
Πόσο πεινάτε
και πόσο στ' αλήθεια μετράτε.
Ποιους ακολουθάτε
και πίσω από ποιους περπατάτε;
Καπέλο, κουκούλα και παρωπίδες φοράτε
Πάρτε το μήνυμα...
MCs εν υπνώσει, DJs εν υπνώσει.
Μά, ποιος σας έχει δώσει τη δόση να σας ναρκώσει;
Ποιος θα κατορθώσει ορθό λόγο να αρθρώσει;
Βγαίνουν τόσοι και τόσοι κι έχουν μηδέν γνώση.
Πάμε!
Εϊν' ο Εύθυμης από 'Αθήνα και πάλι.
Γνωστός ως Γίγας Έψιλον,
γνωστός ως 'Ρίμες "Ατσάλι.
Κι είναι άλλη μία ρίμα, είναι κι άλλη στροφή
για την μεγάλη την μπίζνα που με γεμίζει πίκρα.
Κι είναι πάλι τα ίδια που 'χω γράψει ήδη,
μέσα στο «Που 'ν' οι πέννες σας»,
μέσα στο «Δεν Είναι Παιχνίδι».
Κι έχω κι άλλα να γράψω,
βλέπω κι άλλους να κράζω
Βγαίνω να τους διδάξω,
θέλω να τους πετάξω έξω.
Και δεν θα πιάσω 'κείνους που πορνεύουν,
πού το μυαλό τους στην χλιδή
και στο πουλί τους έχουν.
Αυτοί αυτό βλέπουν κι έτσι αυτό κάνουν.
Μέχρι εκεί μπορούν οπότε μέχρι εκεί φτάνουν.
Οι άλλοι γιατί τους κράζουν; Γιατί κομπάζουν;
Αφού δεν λένε τίποτα...
Βαριέμαι ν' ακούσω τα ραπ πού βγάζουν.
Όποτε να μην μπουν στον κόπο,
άμα με δουν στο δρόμο,
να ψάξουν να βρουν τρόπο να μου πασάρουν πρόμο
Για αυτούς δεν έχω χρόνο,
ούτε για την μαγκιά τους.
Λεν το κρατάν αληθινό στην γειτονιά τους,
όμως νόημα ουδέν κι έτσι παίρνουν μηδέν
και μου δίνουν ευκαιρία να μπω σ' αυτό το ρεφρέν!
MCs, που πάτε;
Τι τραγουδάτε;
Πόσο πεινάτε;
Ο ένας τον άλλο θα φάτε.
Πόσο το πουλάτε
το σάρκινο ράκος που κουβαλάτε;
'Υπνοβάτες στα όνειρα κάποιων άλλων περνάτε.
(Αρτέμης)
Πάρτε το μήνυ-μήνυμα,
μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνϋ-μήνυμα-μά,
μήνυ- μήνυ-μά,μήνυ- μήνυ- μήνυ-μήνυ-μήνυ-μήνυμα-μά,
μήνυ- μήνυ-μά, μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ- μήνυ-μήνυμα-μά,
πρέπει με κάθε τίμημα να ακουστεί τό μήνυμα!
(Ευθύμης)
Πόσα μαγκάκια εκεί έξω λεν' πώς με ψάχνουν;
Γιατί μόλις με βρουν, γυρνάν άλλου
και κοιτάζουν;
Διστάζουν γιατί ξέρουν,
δεν μπορούν να με βλάψουν
και πασχίζουν για να κρύψουν
την μιζέρια πού βγάζουν.
Κι εγώ από την άλλη, δεν το παίζω κακός.
Βλέπεις αν το 'παιζα κακός
κάποιος θα 'ταν νεκρός.
Μπορεί παλιά να ήμουν αλλιώς,
όμως, τώρα είμαι πιο συνετός,
κι επί σκηνής, ευτυχώς,
ξυπνά ο παλιός μου εαυτός.
Κι όσοι με ξέρουν με βλέπουν όπως με ήξεραν.
Κι όσοι δεν με θέλουν, θα μ' έχουν
κι ας μη με ήθελαν.
Κι ενώ βαδίζω ανύποπτα,
αυτοί κοιτούν καχύποπτα.
Γεμίζουνε με μίσος την ψυχή τους για το τίποτα.
Γι* αυτό διαδίδουν αίσχη
και ψεύδη γιατί ειν' ανήθικοι.
Όμως δεν τους πέφτει πελέκι γιατί ειν* ανήλικο:
Φίλε μου το ξέρω πώς ξέρεις
πώς ο καθένας το ξέρει
ότι οι στίχοι μου κόβουνε σαν το μαχαίρι.
Σ' το 'χω ήδη πει.
(Ευθύμης)
DJs, που πάτε;
Που το γυρνάτε;
Πόσο πεινάτε
και μες στα σκουπίδια βουτάτε;
Πόσο το πουλάτε
τον χρόνο στις μίξεις πού σπαταλάτε;
Στο ρυθμό πού σάς παίζουν εσείς
άπλα ακολουθάτε.
Χίπ-χόπερς, που πάτε;
Που τ' ακουμπάτε;
Πόσο πεινάτε
και πόσο στ' αλήθεια μετράτε.
Ποιους ακολουθάτε
και πίσω από ποιους περπατάτε;
Καπέλο, κουκούλα και παρωπίδες φοράτε
Πάρτε το μήνυμα...