...στις δώδεκα... ακριβώς Lyrics

Στις δώδεκα ακριβώς ήρθες πάλι
Σαν άνεμος καυτός σαν τη ζάλη
Και με σήκωσες
Με ξεσήκωσες.
Στις δώδεκα και πέντε είχες φύγει
Και πάλι η μοναξιά με τυλίγει
Σαν δε ντρέπεσαι
Δε με σκέφτεσαι.
Στις δωδεκάμισι τη μπλούζα σου φορώ
Και μόλις σε μυρίζω όλα στα συγχωρώ
Και συ, να, γελάς,
Με τους άλλους πας.

Την πόρτα ξεκλειδώνω μες στο άχτι μου
Να 'ρθεις και να χωθείς στο κρεβάτι μου
Και πριν κοιμηθώ
Να σου υποταχθώ