Mjerdere waeg leije nao Rome, nao Limburg geit mer eine.
Eederein wèt wie hae der mot komme, mer 't bronsgreun, dat vink geine.
Dat is een geveul watse es Limburger höbs, en de waeg weurt neet besjreve.
Dat is een geveul en dat is aangebaore, énne vraeme neet gegaeve.
Dat is de waeg door 't hart, dae kronkelt wie de Maas.
Dat is de waeg door 't hart, zwa bronsgreun wie 't graas.
Dat is de waeg door 't hart, vol glorie en vol praal.
Dat is de waeg door 't hart, de waeg door 't hart, huers doe de nachtegaal.
Väol luuj zeuke de heilige graal, meh, neemes kiek ech om zich.
Ich wil moele in mien eige taal, dan veul ich mich gelökkig.
Dat is een geveul watse es Limburger höbs, en de waeg weurt neet besjreve.
Dat is een geveul en dat is aangebaore, énne vraeme neet gegaeve.
Dat is de waeg door 't hart, dae kronkelt wie de Maas.
Dat is de waeg door 't hart, zwa bronsgreun wie 't graas.
Dat is de waeg door 't hart, vol glorie en vol praal.
Dat is de waeg door 't hart, de waeg door 't hart, huers doe de nachtegaal.
Eederein wèt wie hae der mot komme, mer 't bronsgreun, dat vink geine.
Dat is een geveul watse es Limburger höbs, en de waeg weurt neet besjreve.
Dat is een geveul en dat is aangebaore, énne vraeme neet gegaeve.
Dat is de waeg door 't hart, dae kronkelt wie de Maas.
Dat is de waeg door 't hart, zwa bronsgreun wie 't graas.
Dat is de waeg door 't hart, vol glorie en vol praal.
Dat is de waeg door 't hart, de waeg door 't hart, huers doe de nachtegaal.
Väol luuj zeuke de heilige graal, meh, neemes kiek ech om zich.
Ich wil moele in mien eige taal, dan veul ich mich gelökkig.
Dat is een geveul watse es Limburger höbs, en de waeg weurt neet besjreve.
Dat is een geveul en dat is aangebaore, énne vraeme neet gegaeve.
Dat is de waeg door 't hart, dae kronkelt wie de Maas.
Dat is de waeg door 't hart, zwa bronsgreun wie 't graas.
Dat is de waeg door 't hart, vol glorie en vol praal.
Dat is de waeg door 't hart, de waeg door 't hart, huers doe de nachtegaal.