Nic w życiu nie jest dane raz na zawsze
Czym płonie szczęście mogę stracić lub wypalić je
Lecz co najgorsze i niewybaczalne
To brak odwagi z przeznaczeniem swoim zmierzyć się
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Już teraz wiem że mało wiary miałem
By ślepe serce poprowadzić kiedy gubi się
Nie warto czekać, bo szybko przemijamy
Aby na końcu życia nie żałować nic..
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Nic w życiu nie jest dane raz na zawsze
Czym płonie szczęście mogę stracić lub wypalić je
Lecz co najgorsze i niewybaczalne
To brak odwagi z przeznaczeniem swoim zmierzyć się
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Już teraz wiem że mało wiary miałem
By ślepe serce poprowadzić kiedy gubi się
Nie warto czekać, bo szybko przemijamy
Aby na końcu życia nie żałować nic..
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Czym płonie szczęście mogę stracić lub wypalić je
Lecz co najgorsze i niewybaczalne
To brak odwagi z przeznaczeniem swoim zmierzyć się
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Już teraz wiem że mało wiary miałem
By ślepe serce poprowadzić kiedy gubi się
Nie warto czekać, bo szybko przemijamy
Aby na końcu życia nie żałować nic..
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Nic w życiu nie jest dane raz na zawsze
Czym płonie szczęście mogę stracić lub wypalić je
Lecz co najgorsze i niewybaczalne
To brak odwagi z przeznaczeniem swoim zmierzyć się
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal
Już teraz wiem że mało wiary miałem
By ślepe serce poprowadzić kiedy gubi się
Nie warto czekać, bo szybko przemijamy
Aby na końcu życia nie żałować nic..
O wiele więcej przeżyć chciałem
O wiele mocniej lecz się bałem
Boja się ludzie wciąż miłości, bo
Nie chcą otworzyć się na jej mocny cios
Zamknięci w sobie , zamknięci na świat
Kiedy odchodzą czują żal