ทุกเรื่องราวที่เข้ามา ที่เจ็บและช้ำ จนทำให้ฉันมีน้ำตา
แม้ว่าทรมานเท่าไหร่ ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ
แล้วเรื่องราวในวันนี้ ที่เกิดและมันกำลังกระทบใจของฉัน
ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่ ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ
สิ่งใดที่เคยได้เจอกลายเป็นแค่เพียง
เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า
อย่าไปจำความช้ำที่มี
* นี่แหละคือความเสียใจ
ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย
ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป
ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า
ค่าของน้ำตามันคู่ควร กับการต้องเสียเธอ
แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว ก็อยากขอพูดอะไรสักนิดนึงมีถึงเธอ
ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ
ว่าเรื่องที่เคยได้เจอมันก็แค่เพียง สิ่งเล็กน้อยที่เปลืองน้ำตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปจำความช้ำที่มี
(*)
เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร
แม้ว่าทรมานเท่าไหร่ ฉันเรียกมันว่าความเสียใจ
แล้วเรื่องราวในวันนี้ ที่เกิดและมันกำลังกระทบใจของฉัน
ก็สอนให้ได้เรียนรู้ใหม่ ในคำที่ฉันเคยเข้าใจ
สิ่งใดที่เคยได้เจอกลายเป็นแค่เพียง
เรื่องเล็กน้อยไปในพริบตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า
อย่าไปจำความช้ำที่มี
* นี่แหละคือความเสียใจ
ความเสียใจมันเป็นอย่างนี้จำซะใหม่
ต้องเจ็บจนร้องไห้โดยไม่อาย
ต้องช้ำทุรนทุรายขนาดนี้
ที่ผ่านมามองย้อนไป
ลองคิดดูบางทีก็เสียดายน้ำตา
แต่เธอทำให้ได้รู้ว่า
ค่าของน้ำตามันคู่ควร กับการต้องเสียเธอ
แม้ฉันยืนแทบไม่ไหว ก็อยากขอพูดอะไรสักนิดนึงมีถึงเธอ
ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ
ว่าเรื่องที่เคยได้เจอมันก็แค่เพียง สิ่งเล็กน้อยที่เปลืองน้ำตา
เสียงของเธอที่ร่ำลา ได้สอนให้รู้ว่า อย่าไปจำความช้ำที่มี
(*)
เจ็บวันนี้ทำให้รู้ว่า ค่าของน้ำตามันคู่ควร