เป็นธรรมดาที่เธอโดดเดี่ยว
ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียว
เหน็ดเหนื่อยกับปัญหา ไม่มีใครมาเข้าใจ...
ก็เวลาที่ผ่านมา เธอเปิดตาแต่ปิดใจ ก็เลยไม่รู้
แค่หลับตาและเปิดใจ จะเจอจะเจอะใคร
ที่เขาเป็นห่วง ลองดู...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...
เป็นธรรมดาที่เธอโดดเดี่ยว
ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียว
เหน็ดเหนื่อยกับปัญหา ไม่มีใครมาเข้าใจ...
ก็เวลาที่ผ่านมา เธอเปิดตาแต่ปิดใจ ก็เลยไม่รู้
แค่หลับตาและเปิดใจ จะเจอจะเจอะใคร
ที่เขาเป็นห่วง ลองดู...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
หันทางนี้ถ้าเธอเจ็บช้ำเมื่อไหร่...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...
ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียว
เหน็ดเหนื่อยกับปัญหา ไม่มีใครมาเข้าใจ...
ก็เวลาที่ผ่านมา เธอเปิดตาแต่ปิดใจ ก็เลยไม่รู้
แค่หลับตาและเปิดใจ จะเจอจะเจอะใคร
ที่เขาเป็นห่วง ลองดู...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...
เป็นธรรมดาที่เธอโดดเดี่ยว
ทำอะไรเหมือนเธอเดินอยู่คนเดียว
เหน็ดเหนื่อยกับปัญหา ไม่มีใครมาเข้าใจ...
ก็เวลาที่ผ่านมา เธอเปิดตาแต่ปิดใจ ก็เลยไม่รู้
แค่หลับตาและเปิดใจ จะเจอจะเจอะใคร
ที่เขาเป็นห่วง ลองดู...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
หันทางนี้ถ้าเธอเจ็บช้ำเมื่อไหร่...
ฉันนี่ไงที่มันยังรักเธออยู่
ฉันคนนี้ที่จะเจ็บช้ำเท่าไหร่
ก็อยู่เคียงไม่ห่างเธอ แค่เปลือกใจที่บอบบาง มาบังกั้นไว้
จะอดทนจนกว่าเธอ จะส่งใจที่เจ็บมาให้ฉัน ที่เดิม...