Tina vieri, tenka vieri
Raha vieri, rauta vieri
Mie viel enemmän vierin
Vierin maille vierahille
Kuss ei lennä meiän linnut
Harvoin lentävät harakat
Miss ei muut miuista tunne
Minä muita tunnustelen
Varpa vaari mie vapisin
Lehti vieri mie lekatin
Varpa vaari mie vapisin
Lehti vieri mie lekatin
Kun miun tietäsi emoni
Arvajaisi miun isoni
Tulis tuolta tuonelasta
Tallojaisi taivahasta
Laittamahan lastajansa
En sitten emoa nähnyt
Kuin lie kirstu kiini pantu
Tnanauloilla tikattu
Vaskinauloilla nakattu
Vaskinauloilla nakattu
Kuutani minä k**arsin
Paistoi kerran kirkkahasti
Sulata tinaiset naulat
Vaskinaulat hellittele
Sulata tinaiset naulat
Vaskunaulat hellittele
Päältä ehtoisen emoni
Päältä ehtoisen emoni
Sulata tinaiset naulat
Vaskinaulat hellittele
RINKELEND ROLLEN DE STUKJES TIN
Rinkelend rollen de stukjes tin
Het zware ijzer valt dreunend opzij
Zwierend en buitelend rolde ik verder
Voorwaarts, vreemde landen binnen
Waar de vogels me totaal onbekend zijn
Zelfs de kraaien klinken hier anders dan thuis
Niemand weet iets over mij
Nochtans voel ik wat de anderen voelen
Twijgjes trilden en ik sidderde
Blaadjes zweefden. Ik werd door elkaar geschud.
Maar zou mijn moeder het weten?
Zou mijn vermaarde vader het kunnen raden?
Zou hij terugkeren uit het land van de schaduwen?
En neerdalen uit de hoogste hemelen?
Zou hij terugkeren uit het land van de schaduwen?
En neerdalen uit de hoogste hemelen?
Om zijn eigen dochter ter hulp te snellen?
Ik heb mijn moeder niet meer gezien
Sinds ze de houten lijkkist sloten
sinds ze het deksel dichtgenageld hebben met tinnen nagels
En het met koperen nagels sloten
Ik boog en richtte gebeden naar de volle maan
Terwijl ze haar zachte stralen op me neerscheen
Ik smolt de tinnen nagels van mijn moeders doodskist
Loste de nagels van glanzend koper
Van mijn moeders lijkkist
Van mijn moeders lijkkist
Ik smolt de tinnen nagels van mijn moeders doodskist
Loste de nagels van glanzend koper
Raha vieri, rauta vieri
Mie viel enemmän vierin
Vierin maille vierahille
Kuss ei lennä meiän linnut
Harvoin lentävät harakat
Miss ei muut miuista tunne
Minä muita tunnustelen
Varpa vaari mie vapisin
Lehti vieri mie lekatin
Varpa vaari mie vapisin
Lehti vieri mie lekatin
Kun miun tietäsi emoni
Arvajaisi miun isoni
Tulis tuolta tuonelasta
Tallojaisi taivahasta
Laittamahan lastajansa
En sitten emoa nähnyt
Kuin lie kirstu kiini pantu
Tnanauloilla tikattu
Vaskinauloilla nakattu
Vaskinauloilla nakattu
Kuutani minä k**arsin
Paistoi kerran kirkkahasti
Sulata tinaiset naulat
Vaskinaulat hellittele
Sulata tinaiset naulat
Vaskunaulat hellittele
Päältä ehtoisen emoni
Päältä ehtoisen emoni
Sulata tinaiset naulat
Vaskinaulat hellittele
RINKELEND ROLLEN DE STUKJES TIN
Rinkelend rollen de stukjes tin
Het zware ijzer valt dreunend opzij
Zwierend en buitelend rolde ik verder
Voorwaarts, vreemde landen binnen
Waar de vogels me totaal onbekend zijn
Zelfs de kraaien klinken hier anders dan thuis
Niemand weet iets over mij
Nochtans voel ik wat de anderen voelen
Twijgjes trilden en ik sidderde
Blaadjes zweefden. Ik werd door elkaar geschud.
Maar zou mijn moeder het weten?
Zou mijn vermaarde vader het kunnen raden?
Zou hij terugkeren uit het land van de schaduwen?
En neerdalen uit de hoogste hemelen?
Zou hij terugkeren uit het land van de schaduwen?
En neerdalen uit de hoogste hemelen?
Om zijn eigen dochter ter hulp te snellen?
Ik heb mijn moeder niet meer gezien
Sinds ze de houten lijkkist sloten
sinds ze het deksel dichtgenageld hebben met tinnen nagels
En het met koperen nagels sloten
Ik boog en richtte gebeden naar de volle maan
Terwijl ze haar zachte stralen op me neerscheen
Ik smolt de tinnen nagels van mijn moeders doodskist
Loste de nagels van glanzend koper
Van mijn moeders lijkkist
Van mijn moeders lijkkist
Ik smolt de tinnen nagels van mijn moeders doodskist
Loste de nagels van glanzend koper